| Popis: |
Het autobiografische geheugen, onze eigen wereld van herinneringen met hoogte- en dieptepunten, dankt zijn inhoud en inkleuring onder andere aan stressvolle ervaringen. Uitdagingen, onverwachte gebeurtenissen, verwachtingen, en hoe we met een situatie omgaan en tot een oplossing komen (of niet), leiden tot de meest heldere herinneringen. Melly Oitzl gaat in haar oratie in op de vraag hoe het komt dat we bepaalde gebeurtenissen beter onthouden dan andere, en ze soms niet kunnen vergeten, ook al zouden we het graag willen. Het antwoord op deze vraag ligt in de stresshormonen, vooral glucocortico. |
