تاثیر دو نوع جلبک بر خصوصیات رشدی گیاه گندم و ریحان در شرایط تنش شوری
Autor: | محمد حسن سیاری زهان, محمد حسین صیادی اناری, غلام رضا زمانی, سهراب محمودی, فرزانه گلستانی فر |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | تنش های محیطی در علوم زراعی, Vol 15, Iss 3, Pp 731-740 (2022) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2228-7604 2383-3084 |
DOI: | 10.22077/escs.2021.4034.1957 |
Popis: | امروزه در بسیاری از نقاط جهان، شوری ازجمله عوامل تنش زای محیطی بوده و به عنوان یک خطر جدی برای رشد گیاهان و تولید محصول است. هدف از این آزمایش بررسی اثر شوری و نوع جلبک بر رشد و عملکرد گندم و ریحان است. این تحقیق بهصورت فاکتوریل در دو بخش آزمایشگاهی (در قالب طرح کاملاً تصادفی) و گلخانه ای (در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی)، با 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند واقع در پردیس امیرآباد در سال 1394 اجرا شد. عامل اول، شوری با چهار سطح (1250، 2500، 5000 و 10000 میکروزیمنس بر سانتیمتر در بخش آزمایشگاهی و 1.25، 2.5، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر در بخش گلخانه ای) و عامل دوم کاربرد جلبک با 3 سطح ریزجلبک سبز-آبی Spirulina platensis (مخصوص آبشور)، جلبک تک سلولی کلرولا (Chlorella vulgaris) (مخصوص آب شیرین) و شاهد عدم کاربرد جلبک بود. در بررسی نوع جلبک بر صفات مورد ارزیابی شامل وزن خشک ریشهچه و ساقهچه دو گیاه در بخش آزمایشگاهی و همچنین ارتفاع بوته، وزن خشک بوته و نشت الکترولیت دو گیاه در بخش گلخانهای، میتوان بیان کرد که در بخش آزمایشگاهی کاربرد جلبک کلرولا، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه گندم را به ترتیب، 36.67 درصد و 18.38 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد و کاربرد جلبک کلرولا 42.86 درصد و 59.26 درصد وزن خشک ریشه چه و ساقه چه ریحان و جلبک اسپرولینا به ترتیب، 64.29 درصد و 28.15 درصد وزن خشک ریشه چه و ساقهچه ریحان را نسبت به تیمار شاهد (عدم کاربرد جلبک) کاهش دادند. در نتایج بخش گلخانه ای تنها صفت وزن خشک بوته ریحان تحت تأثیر نوع جلبک قرار گرفت. بهطورکلی میتوان بیان کرد که نوع جلبک تأثیر متفاوتی در دو نوع گیاه موردبررسی داشت؛ بهنحویکه در گیاه گندم، جلبک کلرولا تأثیر بیشتری بر صفات داشت امّا در گیاه ریحان، کاربرد جلبک تأثیری بر شاخصهای موردمطالعه نداشت. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |