تأثیر نوع منبع کربوهیدراتی بر تخمیر شکمبه ای و عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین تغذیه شده با جیره حاوی اوره آهستهرهش
Autor: | مسلم زمانی, حسین جهانی عزیزآبادی, عثمان عزیزی, صمد مزارعی |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | پژوهش در نشخوارکنندگان, Vol 10, Iss 3, Pp 37-56 (2022) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2345-4253 2345-4261 |
DOI: | 10.22069/ejrr.2022.19926.1837 |
Popis: | سابقه و هدف: برای دستیابی به حداکثر تولید پروتئین میکروبی و بازده استفاده از پروتئین خوراک، فراهمی همزمان منابع کربوهیدرات و نیتروژن قابل تجزیه در شکمبه برای میکروارگانیسمهای شکمبه امری ضروری است. هنگام استفاده از اوره به دلیل نرخ تجزیهپذیری شکمبهای بسیار بالای آن برای دستیابی به حداکثر راندمان استفاده از مواد مغذی، تولید پروتئین میکروبی و بازده تخمیر باید از منابع کربوهیدراتی سریعالتخمیر مانند قندهای محلول استفاده کرد. از طرفی، با توجه به نرخ آزادسازی کندتر نیتروژن در اوره آهستهرهش در مقایسه با اوره به نظر میرسد که نوع منبع کربوهیدراتی و نرخ تجزیه آن در هنگام استفاده از اوره آهسته رهش در تغذیه گاوهای شیرده باید مورد توجه قرار گیرد زیرا میتواند بر بازده استفاده از نیتروژن در شکمبه مؤثر باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر نوع منبع کربوهیدراتی بر عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین تغذیه شده با جیره حاوی اوره آهستهرهش بود.مواد و روشها: این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی بهصورت تکرار در زمان در سه دوره 21 روزه با استفاده از 9 رأس گاو شیرده هلشتاین (با میانگین وزن 50±650، شیر تولیدی 5/0±33 کیلو گرم و میانگین روزهای شیردهی25± 100 روز) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره پایه حاوی نیتروزا (منبع اوره آهستهرهش، به عنوان شاهد)، 2- جیره پایه بهعلاوه 7/2 درصد ملاس به عنوان جایگزین دانه ذرت و 3- جیره پایه بهعلاوه 7/2 درصد دانه جو به عنوان جایگزین دانه ذرت بود. برای اندازهگیری فراسنجههای تخمیر شکمبه، در روز 21 هر دوره چهار ساعت پس از خوراک صبحگاهی از گاوها مایع شکمبه گرفته شد. قابلیت هضم ظاهری با استفاده از مارکر خاکستر نامحلول در اسید اندازهگیری شد. میزان شیر تولیدی بهصورت روزانه ثبت و از شیر تولیدی هر دام در هر وعده برای اندازهگیری ترکیب شیر نمونهبرداری شد. به منظور تعیین غلظت آلبومین، گلوکز، پروتئین کل، کلسترول، تریگلیسرید و نیتروژن اورهای سرم خون در روز 21 هر دوره 4 ساعت پس از خوراک صبحگاهی از سیاهرگ دمی هر دام نمونه خون گرفته شد.یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ملاس و یا جو به عنوان جایگزین بخشی از دانه ذرت، تأثیر معنیداری بر مصرف خوراک و مواد مغذی (غیر از ماده آلی) نداشت. نسبت به تیمار شاهد جایگزین کردن ذرت با ملاس در جیره حاوی اوره آهستهرهش سبب افزایش میزان ماده آلی مصرفی شد (01/0>P). نتایج مقایسات مستقل نشان داد که افزودن ملاس و افزایش دانه جو در مقایسه با تیمار شاهد سبب کاهش مصرف الیاف نامحلول در شوینده اسیدی گردید، اما این کاهش در تیمار جو کمتر از تیمار ملاس بود (02/0>P). تیمارها اثر معنیداری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و مواد مغذی، pH مایع شکمبه، غلظت کل اسیدهای چرب فرار، نسبت مولی پروپیونات، بوتیرات، استات، والرات، ایزووالرات، نسبت استات به پروپیونات و نسبت اسیدهای چرب گلوکوژنیک به اسیدهای چرب غیر گلوکوژنیک نداشتند. تولید و ترکیب شیر بهصورت معنیدار تحت تاثیر منبع کربوهیدرات اضافه شده قرار نگرفت. میزان تولید شیر گروه تغذیه شده با تیمار ملاس و یا جو بالاتر از شاهد بود. همچنین غلظت آلبومین، گلوکز و نیتروژن اورهای خون بهطور معنیداری تحت تأثیر نوع منبع کربوهیدراتی قرار نگرفت. نسبت به گروه شاهد، افزودن ملاس سبب افزایش معنیدار غلظت پروتئین کل سرم شد (05/0>P). محاسبه اقتصادی نشان داد افزودن ملاس و یا دانه جو در جیرههای حاوی اوره آهستهرهش منجر به افزایش درآمد خالص گردید.نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزودن منابع کربوهیدراتی سریعالتجزیهتر از نشاسته ذرت (جو و ملاس) به جیرههای حاوی اوره آهستهرهش (نیتروزا®) در تغذیه گاوهای شیرده میتواند منجر به بهبود بازده استفاده از مواد مغذی و افزایش درآمد دامدار شود. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |