روشهای برآورد مقادیر برداشت و تخلیه منابع آب زیرزمینی (بخش اول: روشهای مبتنی بر تجربیات بین‌المللی)
| Autor: | المیرا ولی‌پور, محمدمهدی رسولی, حامد کتابچی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | مدیریت آب و آبیاری, Vol 13, Iss 2, Pp 385-405 (2023) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2251-6298 2382-9931 |
| DOI: | 10.22059/jwim.2023.355854.1057 |
| Popis: | رشد جمعیت، توسعه اقتصادی و تغییرات رژیم غذایی جوامع، منجر به افزایش تقاضای آب و غذا شده است. ازاین‌رو، بررسی نحوه مدیریت منابع آب زیرزمینی با شرایط به‌وجودآمده و محتمل در آینده، لازم به توجه است. روشهای برآورد تخلیه منابع آب زیرزمینی عبارتند از روشهای مبتنی بر حجم (براساس دادههای تراز هیدرولیکی، براساس سنجش از دور با GRACE و براساس مدلهای جهانی)، روشهای مبتنی بر بیلان آب (براساس مدلهای هیدرولوژیکی جهانی و براساس روشهای سنجش از دور و مدل‌ها) و برآوردهای غیرمستقیم زمینسنجی یا ژئودزیکی. روشهای مختلف برآورد تخلیه منابع آب زیرزمینی دارای مزایا و معایبی هستند. روشهای مبتنی بر دادههای تراز هیدرولیکی تا حدودی قدیمی هستند و در صورت وجود خطاهای انسانی احتمالی در سیستم اندازهگیری، عدمقطعیت این روشها افزایش مییابد. از سوی دیگر، روشهای غیرمستقیم و استفاده از مدلهای جهانی، تکامل یافته‌اند که پیشرفت‌ها و دقت قابل‌توجهی را به همراه دارند. با این‌حال، کاربری این روشها وابسته به وجود دادههای زمینی است. در واقع با توسعه امکانات آماربرداری و افزایش دقت در شبیه‌سازی و برداشت دادهها، امکان تغییر روش به روشهای دقیق‌تر وجود دارد اما بدون داشتن دادههای دقیق، کاربرد این رویکردها توصیه نمی‌شود. از طرفی این بررسی نشان میدهد که هم برآورد نرخهای تخلیه فعلی و هم در دسترس‌بودن منابع آب زیرزمینی تجدیدناپذیر در آینده بسیار نامطمئن هستند. برای کاهش عدمقطعیت در آینده نزدیک، باید دادهها و چالشهای پژوهشی قابل‌توجهی برطرف شوند تا بتوان برنامه پایداری منابع آب زیرزمینی در کشور را در راستای بهبود برنامههای پایداری منابع آب زیرزمینی و با توجه به اقتصاد این منابع تدوین نمود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|