گونه‌های زبانی در رمان ماجراهای هاکلبری فین در متن اصلی و دو ترجمه‌ی ابراهیم گلستان و نجف دریابندری
| Autor: | علی دانشور کیان, نگار داوری اردکانی, امیرحسین دانشورکیان |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Persian |
| Rok vydání: | 2022 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | پژوهش‌های زبان‌شناختی در زبان‌های خارجی, Vol 12, Iss 3, Pp 272-287 (2022) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2588-4123 2588-7521 |
| DOI: | 10.22059/jflr.2022.343233.956 |
| Popis: | تا حدود نیم قرن پیش، حفظ امانت در ترجمه به این معنی بود که عبارت زبان اصلی هرچه بیشتر به رنگ زبان فارسی در آید. اما از نیم قرن پیش و به‌خصوص پس از سال ۱۳۲۰ که ترجمه باز هم رونق بیشتری پیدا کرد، ارزش ترجمه را با انطباق هرچه بیشتر آن با متن اصلی می‌سنجیدند و این را حفظ سبک می‌نامیدند.مقاله‌ی حاضر با هدف بررسی کمی و کیفی تطابق سبکی و گونه‌ای متن مبدأ و متون مقصد کتاب ماجراهای هاکلبری فین (۱۸۸۴) نوشته‌ی مارک توین انجام شده است. دلیل انتخاب این موضوع نادیده گرفتن گونه‌های زبانی متون انگلیسی در بسیاری از متون ترجمه‌شده‌ی موجود در بازار کتاب و دلیل انتخاب این کتاب، همان‌گونه که نویسنده نیز اظهار داشته است، این است که در داستان چندین گویش، لهجه و لحن مختلف به کار گرفته شده‌اند. پژوهشگر کوشیده است این گونه‌های زبانی را ابتدا در متن اصلی شناسایی کند، سپس تطابق یا عدم تطابق آن‌ها را در متون ترجمه‌شده مورد بررسی قرار دهد، با اصول وفاداری در ترجمه تطبیق داده شود و در نهایت رابطه‌ای میان عملکرد مترجمان و استقبال مخاطبان برقرار کند. در این پژوهش ابتدا متن انگلیسی و سپس متون فارسی از منظر سبک و گونه‌های به کار رفته تحلیل شدند. بررسی گونه‌های زبانی در ترجمه‌ی نجف دریابندری (1366) و ابراهیم گلستان (1382)، نشان می‌دهد که ترجمه‌ی گلستان بر متن اصلی منطبق‌تر است، اما برخلاف انتظار، این ترجمه‌ی دریابندری‌ست که بیشتر مورد استقبال قرار گرفته است.واژه‌های کلیدی: ترجمه، گونه‌های زبانی، متن، شخصیت‌پردازی، لحن |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|