دگردیسی نوع نگاه به سگ: از ترحم در گذشته تا تفضل در جامعه امروزی ایران
| Autor: | فضل الله خدادادی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2022 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Islām va ̒ulūm-i ijtimā̒ī, Vol 14, Iss 28, Pp 155-173 (2022) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2322-2506 2588-4700 |
| DOI: | 10.30471/soci.2022.8836.1820 |
| Popis: | داعیۀ پژوهش حاضر تبیین جایگاه سگ در جامعۀ کهن و امروزی با تمسک به متون ادب فارسی است و نگارنده میکوشد ضمن واکاوی این جایگاه در جامعۀ گذشته و امروزی، دلایل این دگرگونی را تشریح نماید. پس از ورود اسلام به ایران، فرهنگ، ادبیات و ایدئولوژی نوینی شکل گرفت، آموزههای اسلام در ادبیات فارسی نیز متجلی شد و درنتیجه جامعۀ ایرانی−اسلامی قائل به نوعی قواعد و شرایط در نگهداری حیوانی نجس مانند سگ شد و تنها نگهداری از سگ مُعَلَم جهت شکار و نگهبانی را با شرایطی به‌دور از محل زندگی جایز دانست؛ به‌طوری‌که تنها با دیدگاه ترحمانگیز و به قصد ثواب براساس رعایت حقوق حیوانات به سگ درمانده غذا یا آبی داده میشد و یا از دیدگاه جامعهشناسی موظف بودند در برابر خدمتی که از حیوان میگرفتند، غذای آن را تأمین کنند، اما در جامعه امروزی این رفتار ترحمی نسبت به سگ به نوعی رفتار تفضّلی تبدیل شده است و آدمی با کاستن از جایگاه خود، تحت تأثیر عوامل گوناگونی مانند مدگرایی، تبعیت از فرهنگ غربی، بیهویتی، ضعف معنویات و... نهتنها سگ را به خانۀ خویش برده، بلکه به نوازشش نیز اقدام کرده و معضلی به نام «سگ‌گردانی» پدیدار شده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی−تحلیلی در پی بررسی جامعهشناسانۀ نوع نگاه به سگ براساس متون ادب فارسی در جامعه گذشته و جدید است. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|