Motyw 'gniewu Bożego' w historiografii Ksiąg Królewskich
| Autor: | Krzysztof Kinowski |
|---|---|
| Jazyk: | German<br />English<br />Spanish; Castilian<br />Italian<br />Polish |
| Rok vydání: | 2018 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Verbum Vitae, Vol 34 (2018) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 1644-8561 2451-280X |
| DOI: | 10.31743/vv.2018.34.03 |
| Popis: | Motyw „gniewu Bożego” jest kluczowy do zrozumienia historiografii Ksiąg Królewskich, a przede wszystkim tragicznego końca Izraela i Judy. Opowiadając o losach monarchii podawidowej, autor biblijny przedstawia, jak gniew YHWH doprowadza najpierw do podziału królestwa Salomona (1 Krl 11,9-13), następnie do upadku Królestwa Północnego (2 Krl 17,5-23), a ostatecznie do upadku Jerozolimy i Judy (2 Krl 24–25). Teologiczna interpretacja historii w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej opiera się na wzajemnie powiązanych paradygmatach „zbrodni i kary” oraz „proroctwa i jego wypełnienia się”. Ich dopełnieniem jest nierozerwalny związek między gniewem YHWH a niewiernością Jego przymierzu według logiki zasady retrybucji. W ten sposób autor Ksiąg Królewskich interpretuje tragiczny koniec monarchii w Izraelu i Judzie jako skutek słusznego wzburzenia YHWH w reakcji na grzech bałwochwalstwa i porzucenie Go przez lud. Według tej logiki motyw „gniewu Bożego” w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej służy racjonalizacji narodowej katastrofy i apologii Boga. Tak nakreślona teologiczna wizja historii jest lekcją i przestrogą dla powygnaniowych odbiorców tych pism. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|