مقایسه فرایندهای مختلف پهنه بندی تبخیرتعرق مرجع در ایران
| Autor: | الهام نادریان فر, معصومه دلبری, پیمان افراسیاب, پریسا کهخامقدم |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | علوم و مهندسی آبیاری, Vol 43, Iss 3, Pp 17-31 (2020) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2588-5952 2588-5960 |
| DOI: | 10.22055/jise.2017.20116.1439 |
| Popis: | یکی از فاکتورهای موثر بر عملکرد روشهای میانیابی تبخیرتعرق مرجع (ET0)، ترتیب مراحل تخمین ET0 است. در این پژوهش ضمن بررسی تغییرات مکانی تبخیرتعرق ماهانه و سالانه،دو فرایند مختلف با عنوان میانیابی، سپس محاسبه (IC) و محاسبه، سپس میانیابی (CI) برای برآورد و پهنهبندی تبخیرتعرق مرجع ماهانه و سالانه در ایران، مقایسه شدند. در روش اول، ابتدا پارامترهای هواشناسی مورد نیاز رابطه استاندارد تبخیرتعرق، میانیابی شده، سپس مقادیر ET0 در نقاط شبکه با استفاده از رابطه فائو پنمن- مانتیث محاسبه شد. در روش دوم، ابتدا ET0 در ایستگاههای منتخب محاسبه و سپس در گستره ایران میانیابی شد. برای میانیابی از روشهای کریجینگ معمولی (OK) با و بدون متغیر کمکی، توابع پایه شعاعی (RBF)، چندجمله‌ای محلی (LPI) و وزندهی عکس فاصله (IDW) استفاده شد. براساس نتایج تحلیل نیمتغییرنما، ET0 دارای همبستگی مکانی متوسط تا قوی با ساختار مکانی کروی است. به‌طورکلی صرفنظر از نوع روش میانیابی، در بیشتر ماهها و در مقیاس سالانه، فرآیند IC دارای عملکرد بهتری بود. بهترین روش میانیابی در فرایند IC براساس RMSE و MAE برای ماههای سپتامبر، اکتبر و سالانه، روش IDW، برای ماههای ژانویه و مارس، روش OK و برای ماههای فوریه، آوریل، نوامبر و دسامبر، روش COK بود. روش IDW و فرآیند CI با اختلاف کمی نسبت به فرایند IC، بهترین عملکرد را در تخمین ET0 ماههای مه، ژوئن، جولای و آگوست دارا بود. همچنین در هر دو فرایند IC و CI، روشهای OK، COK و IDW که فاصله بین ایستگاهها را در فرایند تخمین لحاظ میکنند، عملکرد بهتری داشتند. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|