تأثیر مداخلات هیجان محور و شناختی بر کاهش استرس بیماران CABG از طریق افزایش فرکانس رزونانسHRV
Autor: | بهنام بهراد, هادی بهرامی احسان, رضا رستمی, سعید صادقیان |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2014 |
Předmět: | |
Zdroj: | Ravān/Shināsī-i Salāmat, Vol 3, Iss 11, Pp 19-41 (2014) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2322-1283 2538-5585 |
Popis: | هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مداخلات هیجانمحور و شناختی برافزایش فرکانس رزونانس تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) و کاهش استرس بیماران به دنبال جراحی عروق کرونر قلب بود. روش:مطالعه حاضر از نوع کوششهای بالینی تصادفی (RCT) بود. تعداد 75 بیمار جراحیشده عروق کرونر قلب(CABG)از بین بیماران شرکتکننده در برنامۀ بازتوانی مرکز قلب تهران انتخاب شدند. این بیماران بهصورت تصادفی در سه گروه 25 نفری مداخلهای 1) مداخلات هیجان محور، 2) مداخلات مختلط (هیجانمحور و شناختی)، 3) گروه کنترل (مداخلات متعارف بیمارستانی) قرار گرفتند. هر سه گروه پیش از مداخلات از نظر استرس و فرکانس رزونانس با استفاده از خرده مقیاس استرس آزمون DASS-21 و دستگاه پایشHRV مورد ارزیابی قرار گرفتند.هر سه گروه به مدت 5 هفته تحت مداخلات روانشناختی متناسب با گروه بودند و پس از مداخلات دوباره بهوسیله همان ابزار و مقیاسها مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد دو گروه مداخلهای اصلی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری را در استرس نشان دادهاند. این کاهش هم از نظر آماری (05/0>P) و هم از نظر بالینی معنادار بود. گروه مداخلهای مختلط در مقایسه با گروه مداخلهای هیجانمحور کاهش معنادار بیشتری را نشان داد.نتایج حاصل از HRV بیماران نیز حاکی از این بود که گروههای مداخلهای اصلی افزایش معناداری (01/0>P) در فرکانس رزونانس نشان دادهاند. نتیجهگیری:مداخلات روانشناختی میتوانند موجب کاهش هیجانهای منفی و استرس و افزایش فرکانس رزونانس HRV حول و حوش 1/0 هرتز و متعاقباً افزایش تغییرپذیری ضربان قلب(شاخص سلامتی و بهبود)در بیماران کرونری شوند. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |