Piłka nożna w województwie łódzkim w latach 1920–1939. Zarys dziejów
| Autor: | Julian Jaroszewski |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Polish<br />Russian |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Sport i Turystyka, Vol 3, Iss 4 (2020) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2545-3211 2657-4322 |
| DOI: | 10.16926/sit.2020.03.27 |
| Popis: | W Łodzi i największych miastach rejonu łódzkiego piłkę nożną uprawiano od początku XX wieku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na terenie nowo powołanego w 1920 r. województwa łódzkiego szybko stała się najpopularniejszą dyscypliną sportową. Miała też swoich miłośników na prowincji. Organizatorem rozgrywek piłkarskich był utworzony jeszcze w 1920 r. Łódzki Związek Okręgowy Piłki Nożnej, a po 1925 r. Łódzki Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Stan organizacyjny lokował okręg na IV–VI miejscu w kraju. Najwyższy poziom wyszkolenia sportowego prezentowały kluby i stowarzyszenia sportowe z samej Łodzi. Wiodącą rolę pełnił Łódzki Klub Sportowy. Piłkarzy ŁOZPN powoływano do reprezentacji kraju. Antoni Gałecki (ŁKS), uczestnik Igrzysk XI Olimpiady w Berlinie (1936) i Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Francji (1938), dostąpił tego zaszczytu 22 razy. Największym utrudnieniem w rozwoju łódzkiej piłki nożnej był brak boisk piłkarskich. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|