مطالعة انتقادی سیاست خارجی محمدرضاشاه پهلوی در آینه نوشته ها و بیانات او
| Autor: | هما اسدی, فرهاد ساسانی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2018 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | تاریخ اسلام و ایران, Vol 28, Iss 39, Pp 43-64 (2018) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2008-885X 2538-3493 |
| DOI: | 10.22051/hii.2018.6530 |
| Popis: | گفتمان مجموعهای از نشانههاست که به‌صورت فراگیر به شکلدهی رفتارهای فردی و اجتماعی جامعه میپردازد. در هر نظم گفتمانی مجموعهای از قوانین و قراردادها وضع میشود که به ساختاربندی اصول گفتمانی میپردازد. کنشگران اجتماعی با هدفهای ایدئولوژیکِ مدنظر خود اقدام به واردکردن نشانهها در چارچوب گفتمانی خود میکنند و اینجاست که زبان به عنوان بخش مهمِ سازندة گفتمان وارد عرصه میشود و به صورت نرمافزاری به تثبیت معناهای مدنظر کنشگران میپردازد. محمدرضا پهلوی نیز با استفاده از سازوکارهای زبانی در سطح روابط بینالملل، واقعیت‌های سیاسی را بازنمایی میکرد و متناسب با سیر تحولات سیاسی و اجتماعی و فضای حاکمِ دوران خود به تثبیت نشانهها در چارچوب گفتمان سیاست خارجی خود می‌پرداخت. در یک الگوی نشانهشناختی از این گفتمان، محوریترین نشانه در مرکز قرار گرفته و سایر عناصر در پیوند با آن قرار میگیرند. این پژوهش توجه خود را به چگونگی کارکرد برجستهسازی و حاشیهرانی در گفتمان سیاست خارجی شاه معطوف کرده و از این طریق نشانههای مسلط‌شده و غالب در گفتمان شاه را مشخص میکند. در این پژوهش، پنج دورة تاریخی براساس مفصلبندیِ نشانههای مسلط و ویژگی‌های غالب گفتمانی برای گفتمان سیاست خارجی شاه به این شرح تعیین شده است: دورة یکم: 1320-1324، دورة دوم: 1325-1332، دورة سوم: 1333-1344، دورة چهارم: 1345-1352 و دورة پنجم: 1353-1356. نتایج به‌دستآمده از این تحقیق نشان میدهد که شرایط و رویدادهای حساس تاریخی در هر برهة زمانی منجر به جابه جایی نشانهها و تغییر چارچوب گفتمانی شاه نیز میشود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|