| Autor: |
محمد حسین کریم, علی سردارشهرکی, ندا علی احمدی |
| Jazyk: |
perština |
| Rok vydání: |
2020 |
| Předmět: |
|
| Zdroj: |
Quarterly Journal of Applied Theories of Economics, Vol 7, Iss 2, Pp 155-176 (2020) |
| Druh dokumentu: |
article |
| ISSN: |
2423-6586 |
| Popis: |
بخش کشاورزی نقش اساسی و زیربنایی در اقتصاد ملی هر کشوری دارد. امروزه متدهایی که برای تعیین الگوی کشت توأم با ریسک برای محصولات زراعی بکار میروند، اغلب در جهت افزایش رفاه کشاورزان و حداکثرسازی سود آنها قدم برمیدارند. در مطالعه حاضر، هدف تدوین الگوی بهینه کشت محصولات کشاورزی در شرایط ریسکی در منطقه سیستان در استان سیستان و بلوچستان براساس دادههای مقطعی 96- 1395میباشد. برای این منظور، از مدل تلفیقی برنامه ریزی آرمانی چیبیشف و مدل فوکوس-لاس شد. نتایج نشان داد که در زمینهای بیش از 3 هکتار مقدار درآمد ناخالص، در مناطق زابل، زهک و هیرمند به ترتیب 1954567، 1324568 و 1245751 تومان و لاس در منطقه زابل و هیرمند به ترتیب 351254 و 4/253698 تومان در هکتار میباشد و این نتایج نشان دهنده این است که با افزایش سطح زیرکشت مزارع الگوهای تولید با چند محصول محدود را انتخاب می کنند و هرچه مزرعه کوچکتر شود برای کاهش ریسک درآمدی خود تنوع محصولات کشت شده را افزایش میدهد. از طرف دیگر با افزایش سطح زیرکشت مقدار مصرف آب کمتر شده و درآمدناخالص افزایش می یابد. در همه مزارع نمونه درآمد ناخالص بدست آمده بیش از نیاز خانوار برای نیازهای اولیه بوده و با استفاده از آن می تواند سرمایه گذاری بیشتری انجام دهد. پیشنهاد میگردد که با اجرای سیاست یکپارچه سازی مزارع کوچک در منطقه سیستان، درآمد ناخالص کشاورزان را افزایش داده و همچنین موجب استفاده بهینه از نهادهها میشود. |
| Databáze: |
Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|
