| Autor: |
مهدی حدادی |
| Jazyk: |
perština |
| Rok vydání: |
2010 |
| Předmět: |
|
| Zdroj: |
Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i, Vol 27, Iss شماره 42 (بهار و تابستان), Pp 89-124 (2010) |
| Druh dokumentu: |
article |
| ISSN: |
2251-614X |
| DOI: |
10.22066/cilamag.2010.17276 |
| Popis: |
این اندیشه عموماً پذیرفته شده است که در مورد نقض تعهدات بین‌المللی خاصی که از منافع جمعی گروهی از دولت‌ها یا منافع کل جامعه بین‌المللی حمایت می‌کند (تعهدات عام‌الشمول)، دولت‌هایی می‌توانند به مسئولیت استناد کنند که خود زیان ندیده‌اند. دولت غیرزیان‌دیده که محق به استناد به مسئولیت است به عنوان عضو گروهی از دولت‌های ذینفع آن تعهد یا در واقع به عنوان یکی از اعضای جامعه بین‌المللی در کل اقدام می‌کند؛ در حالی که براساس طرح مسئولیت بین‌المللی دولت 2001 استناد به مسئولیت توسط دولت‌های غیرزیان‌دیده مشروط به همان شرایطی است که دولت زیاندیده برای استناد باید آن‌ها را رعایت کند (مواد 43 ،44، 45). اما ادعاهایی که دولت‌های غیرزیان‌دیده می‌توانند به هنگام استناد مطرح کنند طیف محدودتری از حقوق را شامل می‌شود. در نهایت دولت‌های غیرزیان‌دیده درخصوص نقض تعهدات عام‌الشمول از حق اقامه دعوا نزد دیوان بین‌المللی دادگستری برخوردار هستند. |
| Databáze: |
Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|
