Zróżnicowanie formalne przekładów Koranu
Autor: | Joanna Kulwicka-Kamińska, Czesław Łapicz |
---|---|
Jazyk: | German<br />English<br />French<br />Polish<br />Russian |
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | Litteraria Copernicana, Vol 0, Iss 1(33)/, Pp 29-39 (2020) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 1899-315X 2392-1617 |
DOI: | 10.12775/LC.2020.002 |
Popis: | W artykule podjęto zagadnienie przekładu Koranu na języki niekanoniczne. Zwrócono przy tym uwagę na ich zróżnicowanie formalne, zgodne z teorią idżazu. Skoncentrowano się na tłumaczeniach świętej Księgi islamu na język polski i starano się pokazać ich związek z ortodoksją. Wskazano zatem zgodność z doktryną islamu tatarskich tefsirów, a także oryginalność i odejście od niej w przypadku katechizmu Józefa Sobolewskiego pt. „Wykład wiary machometańskiej czyli iślamskiej…”. Innym ważnym wnioskiem wynikającym z zestawienia tłumaczeń Koranu na język polski jest stwierdzenie, że zarówno najstarszy przekład, tj. tatarski tefsir (2. poł. XVI w.), jak i oba przekłady młodsze, czyli Święty Koran Ruchu Ahmadiyya (1990) oraz Koran w przekładzie polskim Jarosława Surdela (2011), mają status i akceptowaną przez dogmatykę islamu formę… tafsirów, to znaczy ‘wyjaśnień, objaśnień, wykładni’ arabskiego oryginału Świętej Księgi w języku polskim. Różnica dotyczy jedynie strony formalnej: rękopiśmienny tefsir Tatarów litewsko-polskich zachowuje klasyczną formę przekładu interlinearnego, natomiast przekłady z XX w. mają równoległy układ oryginalnego tekstu arabskiego oraz przekładowego – polskiego. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |