رابطه صفات شخصیت و رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر جهت گیری مذهبی
| Autor: | نادره طلوع تکمیلی ترابی, پریوش وکیلی, اعظم فتاحی اندبیل |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | فصلنامه روان‌شناسی کاربردی, Vol 14, Iss 1, Pp 99-118 (2020) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2008-4331 2645-3541 |
| DOI: | 10.52547/apsy.14.1.99 |
| Popis: | هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه صفات شخصیت و رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر جهتگیری مذهبی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام معلّمان زن و مرد متأهل شاغل در مدارس متوسطه اول و دوم منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 4080 نفر بود. به روش نمونه برداری تصادفی از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز منطقه 6 تعداد 28 مدرسه و بر اساس پیشنهاد کلاین (2016)، 304 نفر از میان معلمان داوطلب انتخاب و از پرسشنامه پنج عاملی نئو کاستا و مککری (۱۹۸۹)، جهتگیری مذهبی آلپورت و راس 1967 و مقیاس زناشویی اِنریچ اولسون، فورنیر و دروچمن 1983 برای جمعآوری دادهها استفاده شد. پس از حذف 10 پرسشنامه مخدوش و 3 داده پرت، دادهها با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ضریب مسیر جهتگیری مذهبی درونی با رضایت زناشویی مثبت (364/0=β، 001/0=P)، ضریب مسیر غیرمستقیم رضایت زناشویی با روان رنجورخویی منفی (112/0- =β، 001/0=P) و با وظیفه‌شناسی (111/0=β، 001/0=P) و توافق پذیری (055/0=β، 001/0=P) مثبت است. نتیجه گیری: از آنجا که صفات شخصیتی به‌عنوان پیش آمادگی‌هایی که افراد با خود در روابط زناشویی وارد می‌کنند؛ میتواند بر سازههای میانجیگر از جمله جهتگیری مذهبی افراد در برخورد با مشکلات زناشویی اثرگذار باشد؛ بنابراین پیشنهاد میشود که رواندرمانگران و متخصصان خانواده با تقویت جهتگیری مذهبی درونی، روابط و رضایت زناشویی را بهبود بخشند. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|