بررسی مقایسهای اتیولوژی سوشهای باکتریایی در پنومونی وابسته به ونتیلاتور زودرس و دیررس در بیماران اورژانسی و غیر اورژانسی بستری در بخشهای مراقبت ویژهی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان
Autor: | Babak Alikiaie, Daryoush Moradi, Maryam Mosaddegh, Nima Salimi, Jamshid Mosaddegh |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2015 |
Předmět: | |
Zdroj: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان, Vol 33, Iss 344, Pp 1220-1232 (2015) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 1027-7595 1735-854X |
Popis: | مقدمه: پنومونی وابسته به ونتیلاتور، شایعترین عفونت در بخش مراقبتهای ویژه میباشد که به دو نوع زودرس و دیررس تقسیم میگردد. میزان بروز و مرگ و میر بیماران در نوع دیررس، دارای پیشآگهی بدتری است و سوشهای باکتریایی مربوط به آن نیز دیرتر به درمان پاسخ میدهند. مطالعهی حاضر با هدف تعیین شیوع پنومونی زودرس و دیررس ناشی از ونتیلاتور در بخش مراقبتهای ویژهی مرکز آموزشی الزهرای (س) اصفهان به انجام رسید. روشها: طی یک مطالعهی آیندهنگر، 100 بیمار مبتلا به پنومونی وابسته به ونتیلاتور بستری در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان الزهرای (س) بررسی قرار گرفت و بروز پنومونی زودرس (کمتر از 4 روز بعد بستری) و دیررس (بیش از 4 روز بعد از بستری) در آنان تعیین شد. همچنین، اتیولوژی سوشهای باکتریایی و سایر ویژگیهای بالینی و دموگرافیک، در دو گروه مقایسه گردید. یافتهها: از 100 مورد پنومونی بررسی شده، 58 مورد در بیماران اورژانسی و 42 مورد در بیماران غیر اورژانسی اتفاق افتاد. 23 نفر از بیماران مورد مطالعه، مبتلا به پنومونی تأخیری و 77 نفر مبتلا به پنومونی زودرس بودند. شیوع پنومونی زودرس در بیماران اورژانسی 9/75 درصد و در بیماران غیر اورژانسی 6/78 درصد بود (75/0 = P). میانگین اسکور پنومونی در دو گروه پنومونی تأخیری و زودرس، به ترتیب 07/2 ± 26/7 و 66/1 ± 17/7 که تفاوت معنیداری نداشت (83/0 = P). شایعترین باکتری عامل پنومونی، در پنومونیهای تأخیری، Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) با فراوانی 4/30 درصد و در پنومونیهای زودرس، اسینتوباکتر با فراوانی 8/33 درصد بود، اما توزیع فراوانی نوع باکتری بر حسب نوع پنومونی اختلاف معنیدار نداشت (10/0 = P). نتیجهگیری: درصد قابل توجهی از پنومونیهای حادث شده در بخشهای مراقبت ویژه، از نوع دیررس هستند که این نوع پنومونی، میتواند منجر به افزایش زمان بستری بیماران در بخش مراقبتهای ویژه و افزایش مرگ در این بیماران گردد. همچنین، الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در بیماران مبتلا به پنومونی تأخیری بیشتر بود. از این رو، پیشنهاد میگردد بیماران بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه، به طور روزانه از نظر بروز علایم پنومونی، به طور دقیق تحت بررسی قرار گیرند. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |