Apostolska posługa pojednania (2 Kor 5,14-21)
| Autor: | Janusz Kręcidło |
|---|---|
| Jazyk: | German<br />English<br />Spanish; Castilian<br />Italian<br />Polish |
| Rok vydání: | 2010 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Verbum Vitae, Vol 17 (2010) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 1644-8561 2451-280X |
| DOI: | 10.31743/vv.2003 |
| Popis: | Tematyka pojednania w 2 Kor 5,14-21 wpisana jest w szerszy kontekst Pawłowej argumentacji zmierzającej do obrony jego apostolskiego autorytetu. Kontekst ten stanowi retorycznie i epistolarnie koherentna jednostka 2,14–7,4 (list apologetyczny), której przewodnią myślą jest ukazanie tożsamości Pawła jako apostoła Chrystusa Jezusa oraz tego, czym jest posługa apostolska i jaki jest status głosicieli Ewangelii. By to osiągnąć, Paweł przedstawia kolejno: źródła swojego apostolskiego autorytetu, cierpienia i nadzieje życia apostolskiego, swoje życie jako reprezentanta Chrystusa w pełnieniu posługi pojednania. W końcu zaś wzywa adresatów do przyjęcia jego apostolskiej misji. Fragment 5,14-21 ma charakter teologicznego wywodu. Paweł przedstawia w nim swoją posługę apostolską na tle zbawczego planu Boga, w perspektywie dzieła pojednania ludzkości z Nim, dokonanego przez Chrystusa. Istotą apostolskiej posługi pojednania wg Pawła jest proklamacja kerygmatu o zbawieniu. Celem tej proklamacji jest aktualizacja tego, co dokonało się poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i doprowadzenie ludzi do pojednania z Bogiem, tzn. do tego, by stali się „Bożą sprawiedliwością”. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|