ساخت و بررسی خواص داربست پلی‌کاپرولاکتون/ژلاتین/کیتوسان تولید شده به روش الکتروریسی دو طرفه
| Autor: | سید مجتبی زبرجد, مینا پرنیان |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2024 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | نشریه مهندسی متالورژی و مواد, Vol 35, Iss 2, Pp 1-14 (2024) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2008-7462 2423-5881 |
| DOI: | 10.22067/jmme.2024.84247.1123 |
| Popis: | در مطالعه‌ی حاضر، طرح جدیدی برای ساخت داربست‌های پلی-کاپرولاکتون(PCL)/ژلاتین(GEL)/کیتوسان(CS) به منظور افزایش عملکرد در مهندسی بافت عروق پیشنهاد شده است. از پلیمر مصنوعیPCL جهت بالا بردن خواص مکانیکی داربست و همچنین از دو پلیمر طبیعی GEL و CS به عنوان عوامل موثر در تحریک و تکثیر سلول‌ها استفاده شده است. کامپوزیت‌های سه‌تایی پلی‌کاپرولاکتون-ژلاتین-کیتوسان با نسبت‌های مختلف وزنی پلی‌کاپرولاکتون (70،80،90 و 60) به روش الکتروریسی دو طرفه ساخته شدند. نمونه‌ها در معرض بخار گلوتارآلدهید با غلظت 25 درصد وزنی اتصال عرضی داده شدند. ارزیابی میکروسکوپی نشانگر تشکیل مناسب کامپوزیت مذکور می‌باشد. آنالیز FTIR پیوند بین اجزاء در نمونه‌های کامپوزیتی را تایید کرد. همچنین نتایج حاصل از آزمون زاویه تماس آب نشان از آبدوست شدن داربست زمینه PCL با افزودن ژلاتین و کیتوسان می‌باشد. به‌طوریکه زاویه تماس PCL خالص از 98 درجه به حدود 22 درجه با حضور ژلاتین و کیتوسان می‌رسد. ارزیابی تخریب‌پذیری در محلول فسفات بافر سالین نشان داد که کاهش وزن داربست‌های ساخته شده با گذشت زمان از 1 تا 28 روز برای همه‌ی داربست‌ها اتفاق می-افتد. با توجه به اینکه ماهیت پلی‌کاپرولاکتون آب‌گریز و ماهیت ژلاتین-کیتوسان آبدوست می‌باشد، بیشترین میزان تخریب در الیاف ژلاتین-کیتوسان با بیش از 50 درصد تخریب پس از 28 روز و کمترین میزان تخریب مربوط به نمونه حاوی 70 درصد وزنی PCL با کمتر از 23 درصد تخریب پس از 28 روز می‌باشد. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|