تحلیلی بر پارادوکس «الزامات پدافند غیرعامل» با «اصول توسعه پایدارشهری» در بهسازی بافت های تاریخی شهری مطالعه موردی: بافت تاریخی منطقه 12 شهر تهران
Autor: | احمد پوراحمد, حسین حاتمی نژاد, مهدی مدیری, اشرف عظیم زاده ایرانی |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2017 |
Předmět: | |
Zdroj: | اطلاعات جغرافیایی, Vol 26, Iss 102, Pp 35-52 (2017) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2588-3860 2588-3879 |
DOI: | 10.22131/sepehr.2017.27455 |
Popis: | حفظ و نگهداری بافتهای تاریخی یا بافتهای دارای میراث فرهنگی شهرها، از اهمیت ویژهای برخوردار است، چرا که این بافتها علاوه بر ایجاد حس هویت و برانگیختن غرور ملی، کیفیت زندگی شهروندان را نیز ارتقاء میبخشند. «بهسازی»، یکی از روشها و البته مناسب ترین روش مداخله در بافت تاریخی شهرها میباشد، زیرا در این نوع مداخله اصل بر«وفاداری به گذشته وحفظ آثار هویت بخش» درآنهاست. در هر یک از اقدامات مربوط به بهسازی، مداخلهای چشمگیر در کالبد صورت نمی گیرد و تنها با جایگزینی عملکرد مناسب فعالیت، از فرسایش این نوع از فضای شهری جلوگیری میشود و با ایجاد تغییراتی در فعالیتهای شهری، فضاهای شهری مطلوب ایجاد میگردد. از آنجایی که رعایت « الزامات پدافند غیر عامل » و همچنین لحاظ نمودن« اصول توسعه پایدار شهری» در انتخاب الگوی مناسب بهسازی بافت کهن شهری، جزء ضروریات میباشد، با بررسی اصول حاکم بر این دو مفهوم پی میبریم که تضادها و تناقضاتی بین این اصول وجود دارد. در پژوهش حاضر، عمدتاً به مطالعه و بررسی دو مفهوم مهم و تأثیرگذار در الگوی بهسازی بافت تاریخی شهری، پرداخته شده و بین اصول حاکم بر آنها مقایسه تطبیقی صورت گرفته است. هدف از این تحقیق، طرح موضوع تضادهای موجود میان الزامات پدافند غیر عامل با اصول توسعه پایدار شهری در الگوی بهسازی بافت تاریخی شهری و یافتن راه حل مناسب در این خصوص میباشد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی است و از نظر شیوهی انجام، توصیفی- اکتشافی میباشد. روش جمعآوری اطلاعات، به دو صورت اسنادی(کتابخانه ای) و پیمایشی (میدانی) بوده و تحلیلها، با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی(ArcGIS) و همچنین به روش تحلیل مقایسه زوجی بصورت استنباطی انجام شده است. بافت تاریخی منطقه 12 شهر تهران با تأکید بر عنصر تاریخی «موزه» ها، مطالعه موردی این مقاله میباشد که دستیابی به نتایج تحقیق را سهلتر ساخته است.نتایج پژوهش نشان میدهد که برای یافتن مناسب ترین الگوی مداخله - از نوع بهسازی- در بافت تاریخی، میبایست با تأکید بر رعایت الزامات پدافند غیرعاملواصول توسعه پایدار شهری، ضمن تعیین اولویتها در تغییر کاربری ها، زمینههای هر نوع پارادوکس و تضاد در رویکردها را تعدیل نمود. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |