Od prostoty do szaleństwa dla Chrystusa. Spojrzenie na jeden z nurtów wczesnego monastycyzmu
| Autor: | Mieczysław Paczkowski |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Spanish; Castilian<br />French<br />Italian<br />Polish |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: |
szaleństwo dla Chrystusa
Boża głupota tradycja monastyczna chrześcijańskie życie ascetyczne literatura starożytna Early Christian literature. Fathers of the Church etc. BR60-67 Philosophy of religion. Psychology of religion. Religion in relation to other subjects BL51-65 Philosophy. Psychology. Religion |
| Zdroj: | Vox Patrum, Vol 79 (2021) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 0860-9411 2719-3586 |
| DOI: | 10.31743/vp.12627 |
| Popis: | Wśród chrześcijańskich ascetów nie brakowało takich, którzy uchodzili za prostych, nieuczonych, a przede wszystkim „głupich dla Boga”. W ten sposób wyłonił się nurt „szalonych dla Chrystusa” (saloi), zakorzeniony w nauce apostoła Pawła (l Kor 3,18; 4,10). Ten rodzaj ascezy był szczególnie rozpowszechniony w starożytnej Syrii, Egipcie i Bizancjum. „Święty głupiec” prowadził odmienny styl życia, jawiąc się jako ktoś niespełna rozumu, by narazić się na drwiny i lekceważenie bliźnich. Jednak oburzające i prowokacyjne zachowania maskowałoy głęboką świętość. Formy tej radykalnej formy ascetyzmu były różne: ekscentryczne zachowanie, narzucanie sobie ubóstwa, nieskrępowana prostota, wyobcowanie i prowokowanie publicznego upokorzenia. „Święty głupiec” – salos przyjmował taką postawę, aby skuteczniej głosić Ewangelię i o niej świadczyć. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|