| Autor: |
محسن صدیق شمسی, حمیدرضا سیما, محمدرضا پریزاده, مجید غیور مبرهن |
| Jazyk: |
perština |
| Rok vydání: |
2017 |
| Předmět: |
|
| Zdroj: |
Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad., Vol 60, Iss 3, Pp 517-527 (2017) |
| Druh dokumentu: |
article |
| ISSN: |
1735-4013 |
| DOI: |
10.22038/mjms.2017.10134 |
| Popis: |
مقدمه آمینوترانسفرازها به عنوان مارکرهای سرمی ارزان و قابل دسترس که میتوانند آسیب به سلولهای کبدی را در مراحل اولیه نمایان کنند، آزمونهایی بسیار کاربردی هستند. چنان که علاوه بر استفاده این آنزیمها در تشخیص اولیه بیماریهای کبدی، ارتباط آنها با بیماریهای رو به گسترش، نظیر سندرم متابولیک و بیماریهای قلبی عروقی مد نظر قرار گرفته است. این شاخصها، نخستین بار حدود 60 سال قبل به عنوان شاخصی برای آسیبهای کبدی مطرح شدند ولی گسترش کاربرد آنها در دهه 1980 میلادی و برای تشخیص هپاتیت غیرA و غیرB (هپاتیت C) اتفاق افتاد. در اواخر قرن بیستم اصلاح محدوده مرجع آمینوترانسفرازها با استفاده از گروههای بزرگی از اهداکنندگان خون مد نظر قرار گرفت و نتایج متفاوتی حاصل شد. در سالهای اخیر نتایج این مطالعات به این دلیل که حاصل بررسی گروههای خاصی از جامعه بودند مورد تردید قرار گرفته است و پژوهشهای گستردهای بر روی جمعیتهای عمومی مناطق مختلف جهان آغاز شده است. با این حال در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی بهدست آمده است و این مسئله لزوم انجام مطالعات بومی در نژادهای مختلف و بر پایه جمعیتها را بیان میکند. متاسفانه تا کنون در ایران علی رغم شیوع روز افزون بیماریهای قلبی عروقی و سندرم متابولیک، پژوهشی بر روی محدوده مرجع آمینوترانسفرازها که هم قابلیت تعمیم به سطح جامعه را داشته باشد و هم در آن عوامل مخدوشگر در سطح سرمی این آنزیمها مورد توجه واقع شده باشد، انجام نشده است. لذا انجام مطالعهای با این خصوصیات در مورد محدوده مرجع این شاخصها پیشنهاد میگردد. |
| Databáze: |
Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|
