Miłość nieprzyjaciół w świetle „Kazań do ludu' św. Cezarego z Arles
| Autor: | Brunon Zgraja |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Polish |
| Rok vydání: | 2022 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Seminare, Vol 33 (2022) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 1232-8766 2450-1328 |
| DOI: | 10.21852/sem.2013.33.19 |
| Popis: | Biskup Cezariusz z Arles przeszedł do historii Kościoła jako gorliwy pasterz, który poprzez kazania, które w tamtych czasach były głównym środkiem ewangelizacji, pouczał swoich wiernych o podstawowych prawdach wiary i moralności. Jednak moralna tematyka jego kazań, która jest najbardziej widoczna, to coś więcej niż zwykłe upomnienia czy napomnienia. Starał się przedstawić imperatywy, zakazy i bodźce jako elementy doskonałości moralnej, możliwej do urzeczywistnienia i gwarantującej zbawienie. Wymownym przykładem jest Chrystusowe przykazanie miłości nieprzyjaciół, które Cezariusz ukazuje w Kazaniach do ludu przede wszystkim jako miarę moralności chrześcijańskiej. Wypełnienie tego przykazania, którego owocem jest odpuszczenie grzechów, nawrócenie bliźnich i osobiste zbawienie, jest możliwe w każdych okolicznościach i jest kwestią wolnej decyzji człowieka. Miłość nieprzyjaciół była praktykowana przez postacie biblijne (Jakub, Józef, Dawid, Hiob, Szczepan); można go odnaleźć także w postawie Boga wobec grzeszników. W dłuższej perspektywie podążanie za tym przykazaniem Chrystusa oznacza przede wszystkim pielęgnowanie miłości do Boga, która została przywrócona człowiekowi przez Chrystusa przez Ducha Świętego i która jest „matką wszystkich dobrych uczynków” (Sermo 39,5). |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|