اثر کودهای بیولوژیک و نانو اکسید آهن و روی بر عملکرد کوانتومی و روند پر شدن دانه گندم در شرایط شوری خاک
| Autor: | خدیجه بابایی, رئوف سیدشریفی, علیرضا پیرزاد |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Journal of Agricultural Science and Sustainable Production, Vol 30, Iss 1, Pp 73-94 (2020) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2476-4310 2476-4329 |
| Popis: | بهمنظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و نانو اکسید آهن و روی بر روند تغییرات برخی صفات فیزیولوژیک و پارامترهای پر شدن دانهی گندم در شرایط شوری خاک، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 اجرا شد. عوامل شامل شوری خاک در سه سطح عدم اعمال شوری به عنوان شاهد و شوری 25 و50 میلیمولار در خاک با استفاده از نمک NaCl، تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد در چهار سطح عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، آزوسپیریلوم لیپوفروم سویه OF و سودوموناس پوتیدا استرین 186 و محلول پاشی در چهار سطح بدون نانواکسید یا محلول پاشی با آب بهعنوان شاهد، کاربرد نانو اکسید آهن، نانواکسید روی و نانواکسید آهن با روی به نسبت 5/1 گرم در لیتر را شامل میشدند. نتایج نشان داد که بیشترین مولفههای پر شدن دانه همچون حداکثر وزن دانه (049/0 گرم)، سرعت پر شدن دانه (00172/0 گرم در روز)، طول دوره (85/52 روز) و دورهی موثر پر شدن دانه (18/39 روز) در شرایط عدم اعمال شوری، تلقیح بذر با سودوموناس و محلول پاشی توأم نانواکسید آهن و روی بدست آمد. نتایج مشابهی نیز در شاخص کلروفیل و عمکلرد کوانتومی بدست آمد. کاربرد نانواکسید آهن و روی عملکرد دانه را 4/17 درصد در مقایسه با عدم کاربرد آنها در بالاترین سطح شوری افزایش داد. از این رو به نظر می رسد که کودهای زیستی و نانواکسید آهن و روی می تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای افزایش عملکرد دانه تحت شرایط شوری خاک استفاده شود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|