Stanowisko ekspertów w kwestii postępowania w przypadku pacjentów z jadłowstrętem psychicznym o ciężkim przebiegu, którzy nie wyrażają zgody na leczenie
Autor: | Barbara Remberk, Agnieszka Gmitrowicz, Małgorzata Janas-Kozik, Irena Namysłowska, Tomasz Wolańczyk, Andrzej Rajewski, Agnieszka Słopień, Piotr Gorczyca, Anita Bryńska, Izabela Łucka, Ireneusz Jelonek, Piotr Sierakowski |
---|---|
Jazyk: | English<br />Polish |
Rok vydání: | 2018 |
Předmět: | |
Zdroj: | Psychiatria i Psychologia Kliniczna, Vol 18, Iss 3, Pp 229-233 (2018) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 1644-6313 2451-0645 |
DOI: | 10.15557/PiPK.2018.0028 |
Popis: | Jadłowstręt psychiczny to zaburzenie, które wprzypadku braku leczenia lub niekorzystnego przebiegu może doprowadzić do zgonu chorego. Elementem obrazu psychopatologicznego często jest obniżony krytycyzm, mogący skutkować brakiem zgody pacjenta na proponowane leczenie. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego określa sytuacje, wktórych dopuszczalne jest leczenie osoby chorej bez jej zgody. Zagadnieniu temu poświęcone było posiedzenie zespołu ekspertów powołanego przez konsultanta krajowego wdziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży. W toku dyskusji sformułowano następującą opinię: istnieje grupa pacjentów, u których objawy jadłowstrętu psychicznego (anorexia nervosa) spełniają kryteria zaburzeń myślenia ispostrzegania odpowiadające pojęciu choroby psychicznej wrozumieniu art. 23 i 29 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, a stan fizyczny i uporczywe kontynuowanie zagrażających zachowań stwarzają zagrożenie życia. Objawy spełniające kryteria zaburzeń myślenia ispostrzegania odpowiadające pojęciu choroby psychicznej najczęściej dotyczą oceny rzeczywistości (związków przyczynowo-skutkowych, oceny własnego stanu zdrowia, postrzegania swojego ciała). Przekonania te występują wkontekście chorobowym isą ewidentnie fałszywe (jak przekonanie owłasnej tuszy u osoby skrajnie wyniszczonej), lecz odczuwane jako oczywiste. Nie podlegają refleksji ani też korekcji wprzebiegu dyskusji, nawet wobec ewidentnych dowodów skrajnie złego stanu fizycznego w badaniach dodatkowych. Charakter i nasilenie objawów odpowiadają wówczas zaburzeniom treści myślenia i spostrzegania w postaci psychotycznej. Istnieje zatem grupa pacjentów z jadłowstrętem psychicznym, w których przypadku choroba może być uznana za chorobę psychiczną w rozumieniu ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i można stwierdzić spełnienie przesłanek art. 23 lub 29 tejże ustawy. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |