| Popis: |
ÖZ: Uzun bir süre cinsiyetçi terimlerle tanımlanıp eril yazarlık ve okuyucu kitlesi ile ilişkilendirilen tarihsel kurgudaki kadın bakış açısı, giderek daha popüler hale geliyor olmasına rağmen, edebiyat eleştirisi açısından ihmal edilmiştir. Kadın yazarlar tarafından yazılan ve yeniden yazım pratiği ile şekillenmiş tarihsel kurgu romanlarının sayısının ve bu romanlara olan ilginin son yıllarda giderek arttığı yadsınamaz bir gerçektir. Bu çalışma, kadın yazarların yeniden yazım pratiği ile şekillenmiş çağdaş tarihsel kurgu eserleri temelinde, ‘yeniden yazım’ kavramının postmodernist ve feminist bir eylem olarak kuramsal temellerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Tarihsel kurgunun ataerkil kalıplarla şekillenen tanımı ve aynı zamanda yakın zamana dek resmî ideolojilerin tekilci yönlendirmelerine maruz kalan kısıtlayıcı tarihi incelendikten sonra, postmodernizmin ve ikinci dalga feminizmin ‘yeniden yazım’ pratiğine ve bu pratik ile şekillendirilen tarihsel kurgunun yükselişine nasıl ve ne şekilde katkıda bulunduğu tartışılacaktır. Çalışmanın son bölümde ise, çağdaş kadın yazarların ‘yeniden yazım’ bağlamındaki görüşlerinin bu çalışmanın temel savlarını nasıl uyumlu bir şekilde yansıttığı da çeşitli örneklerle gösterilecektir. ABSTRACT: Even though it is becoming increasingly popular, the female perspective in historical fiction, long defined in sexist terms and associated with masculine authorship and readership for centuries, has been neglected in literary criticism. In recent years, it has become apparent that the number of historical novels shaped by rewriting strategies and written by women writers, and the interest in these novels are gradually increasing. This study, therefore, aims to uncover the theoretical underpinnings of ‘rewriting’ based on contemporary historical fiction by women writers as a postmodernist and feminist strategy. After examining the timeline of historical fiction and its relatively narrow definition, which, until recently, was shaped by totalising and patriarchal patterns, the paper will discuss how and in what ways postmodernism and second-wave feminism contribute to the idea of ‘rewriting’ and the rise of women’s historical fiction that capitalises on rewriting. In addition, the authors will present diverse examples to show how contemporary women writers’ views on ‘rewriting’ harmoniously reflect the main arguments of this study. |
