سیر تطور نظریه اعتدال در اخلاق اسلامی
| Autor: | حسین اترک |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Persian |
| Rok vydání: | 2014 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Journal of Philosophical Investigations, Vol 8, Iss 14, Pp 131-147 (2014) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2251-7960 2423-4419 |
| Popis: | نظریه اعتدال که خاستگاه آن یونان باستان و آراء افلاطون و ارسطو است، رایج‌ترین نظریه اخلاقی در بین حکمای اسلامی مانند کندی، فارابی، ابن‌سینا، مسکویه، خواجه نصیر طوسی و دیگران است. بر اساس این نظریه، فضایل اخلاقی از رعایت اعتدال و میانه‌روی توسط قوای نفس و رذایل اخلاقی از افراط و تفریط قوا در اعمال خود پدید می‌آید. حکمای اسلامی گرچه در این نظریه متأثر از افلاطون و ارسطو بودند، ولی ابتکارات و نوآوری‌های زیادی در آن وارد کرده‌اند. در بین حکمای اسلامی ابن‌سینا، مسکویه، خواجه نصیر طوسی، راغب اصفهانی بیشترین نوآوری‌ها را در این نظریه داشته‌اند. برخی از این نوآوری‌ها عبارتند از: ادغام قاعده اعتدال ارسطو با نفس‌شناسی افلاطون، تقسیم فضایل به چهار و رذایل به هشت جنس عالی، قرار دادن انواعی از فضایل و رذایل فرعی تحت این اجناس عالی، اضافه کردن معیار کیفیت (ردائت) به معیار کمّی افراط و تفریط ارسطو، تفکیک معانی مختلف عدالت، اضافه کردن فضایل دینی و عرفانی به فهرست فضایل و ارائه الگوی جامع برای معالجه امراض نفسانی. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|