رابطه بین سبک یادگیری و سبک فرزندپروری با یادگیری خودتنظیمی در دانشآموزان
Autor: | لیلا ولیزادبهادر, محمدحسین عبداللهی, مهناز شاهقلیان |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | روانشناسی بالینی و شخصیت, Vol 13, Iss 2, Pp 129-138 (2020) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2345-2188 2345-4784 |
DOI: | 10.22070/13.2.129 |
Popis: | مقدمه: یادگیری خودتنظیمی تصور یا عقیدهای است که نشاندهنده یادگیری فرد است و موضوع آن این است که فرد چگونه، چه زمانی و چطور یاد میگیرد. ازاینرو هدف از مطالعه حاضر بررسی روابط بین یادگیری خودتنظیمی و سبک فرزندپروری و سبک یادگیری دانشآموزان و تعیین سهم سبک فرزندپروری و سبک یادگیری در پیشبینی یادگیری خودتنظیمی بود. روش: در این پژوهش 313 دانشآموز دختر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامههای سبک یادگیری کلب، پرسشنامه اقتدار والدین و پرسشنامه خودتنظیمی دانشآموز زیمرمن و پونز را تکمیل کردند. دادهها به کمک شیوه آماری همبستگی و رگرسیون گامبهگام تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون با روش گامبهگام نشان داد که از بین مؤلفههای مورد بررسی، مؤلفه سبک فرزندپروری مقتدرانه در میان سبکهای فرزندپروری 05%0 واریانس یادگیری خودتنظیمی و سبک یادگیری مفهومسازی انتزاعی 08% واریانس یادگیری خودتنظیمی را پیشبینی میکند که از میان این مؤلفهها، سبک فرزندپروری مقتدرانه قدرت پیشبینی کنندگی بیشتری دارد. بحث و نتیجهگیری: پژوهش حاضر لزوم پرداختن به سبک یادگیری و سبک فرزند پروری را در فرایند یادگیری خودتنظیمی تأکید میکند. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |