تحولات بهداشت عمومی و شهری تبریز در دوره رضاشاه(1304-1320شمسی)
| Autor: | عباس قدیمی قیداری, رضا محمدی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | تحقیقات تاریخ اجتماعی, Vol 10, Iss 2, Pp 119-142 (2021) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2383-0484 2383-0492 |
| DOI: | 10.30465/shc.2020.31985.2116 |
| Popis: | دولت قاجار در زمینه بهداشت شهری و عمومی کارنامه موفقی نداشت. این امر علاوهبر شیوع بیماریهای مختلف، چهره مناسبی از شهرها را نشان نمیداد. فقدان دانش جدید، تقدیرگرایی و جهل و خرافات جامعه را از بهداشت بهعنوان پدیده اینجهانی دور کرده بود. از اواخر دوره قاجار، روند تغییر با گسترش ارتباطات و فعالیت پزشکان خارجی در ایران آغاز و با تشکیل دولت رضاشاه شدت یافت. با گسترش شهرنشینی و بهجهت اهمیّت موضوعِ بهداشت و سلامت شهری و عمومی، در این دولت بر اجرای نظام پزشکی نوین تأکید شد و زمینه اجرای آن با شکلگیری برخی نهادهای مربوطه فراهم آمد؛ ازآن جمله میتوان به «شورای عالی صَحی» در تهران و ادارۀ صحیۀ بلدیه در شهرها و نیز تصویب نظامنامههای بهداشتی اشاره نمود. در تبریز صحیۀ بلدیه اقداماتی درجهتِ استقرار نظام جدید بهداشتی انجام داد که تا حدی در سلامت مردم و چهرۀ بهداشت شهری مؤثر افتاد اما بهنظر میرسد بهرغم تلاشهای صورتگرفته نتوانست نتایج قابلتوجهی بهبار آورد. عدم اختصاص بودجه کافی، کمبود کادر بهداشتیودرمانی، مسائل فرهنگی و باورهای پیشینِ مردم را شاید بتوان جزو این علل عدم توفیق دانست. البته مؤسسات و انجمنهای عامالمنفعه در تبریز بخشی از تغییرات بهداشت عمومی را برعهده گرفتند. مسئله اصلی این پژوهش تغییر و تحولات ساختاری بهداشت عمومی و شهری تبریزِ عصر رضاشاه است و به تبعِ آن سئوال اصلی پژوهش چگونگی استقرار و سازوکار اجرا و نتایج این تغییرات میباشد. این مقاله با تکیه بر نشریات آن دوره، اسناد و منابع اصیل تاریخی به روش توصیفی - تبیینی، به بررسی این موضوع نشسته است. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|