بلیتهای بختآزمایی در دورة پهلوی و واکنش مخالفین حکومت (1313- 1357ش.)
Autor: | سید محمود سادات بیدگلی, محسن بهشتی سرشت, عباس برزن |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2019 |
Předmět: | |
Zdroj: | تحقیقات تاریخ اجتماعی, Vol 9, Iss 1, Pp 225-251 (2019) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2383-0484 2383-0492 |
DOI: | 10.30465/shc.2019.22902.1824 |
Popis: | یکی از منابع درآمدی دولت در دورة پهلوی، فروش بلیتهای بختآزمایی بود. سازمانهای دولتی فروش بلیتهای بختآزمایی را برعهده داشتند. اشخاصی که خواهان فروش بلیتهای بختآزمایی بودند، باید از دولت اجازه میگرفتند. تحلیل روند انتشار، کارکرد و فرایند فروش و مواضع و دیدگاههای مختلف در مورد بلیتهای بختآزمایی در دورة پهلوی اول و دوم مسئله و موضوع این پژوهش است. پرسش این است که علل انتشار و کارکرد این بلیتها در این دورة تاریخی چه بودو چرا و چگونه مخالفت برخی ازاقشار اجتماعی را برانگیخت؟ این نوشتار با روش توصیفی –تحلیلی و با استفاده از اسناد و مدارک آرشیوی، مطبوعات و منابع اصلی سعی به این پرسش پاسخ داده است. واکاوی نحوۀ فروش، دولتی بودن سازمانهای مسئول فروش بلیتهای بختآزمایی و همچنین نوع استفاده از عواید حاصل از فروش آن در جامعه واکنشهای مختلفی را به همراه داشت و باعث شکلگیری دیدگاههای مختلف و گاه متضادی در مورد خرید وفروش بلیتهای بختآزمایی گردید. اکثر مراجع دینی بلیتهای بختآزمایی را قمار و شرطبندی دانسته و خرید آنها را حرام اعلام کردند. سختترین واکنشها به بلیت بختآزمایی از سوی آیتالله خمینی و روحانیون انقلابی صورت گرفت. آیتالله طالقانی اعتقاد داشت که بنگاهبختآزمایی ملی،بخشی از درآمد بلیتهارا صرف امورخیریه و بیمارستانها میکند و نسبت به نحوۀ صرف عواید بلیتها انتقاد داشت. آیتالله بروجردی اعتقاد داشت عواید بلیتهای بختآزمایی بهشرطی که قمار نباشد میتوان آن را در امور خیریه صرف کرد. جلال آلاحمد به علت ورود آن از غرب به مخالفت با آن میپرداخت. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |