مقایسه پایداری عملکرد ژنوتیپهای سیب زمینی در شرایط کم آبیاری توسط آماره‌های پارامتریک و ناپارامتریک
| Autor: | زهره حاجی برات, عباس سعیدی, احمد موسی پور گرجی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2024 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | تنش های محیطی در علوم زراعی, Vol 17, Iss 1, Pp 175-191 (2024) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2228-7604 2383-3084 |
| DOI: | 10.22077/escs.2023.5590.2160 |
| Popis: | اثر متقابل ژنوتیپ با محیط، امکان انتخاب ژنوتیپهای پایدار را برای طیف وسیعی از محیط‌ها فراهم می‌‌کند. ارزیابی برهمکنش ژنوتیپ با محیط برای افزایش کارایی انتخاب ارقام با عملکرد بالا و پایدار در دامنه‌های وسیعی از محیط‌های متفاوت الزامی می‌باشد. برای ارزیابی پایداری عملکرد و سازگاری 60 ژنوتیپ سیب‌زمینی (دو رقم و 58 کلون پیشرفته)، 17 آماره پارامتریک و ناپارامتریک برای عملکرد غده در هشت محیط در طول فصل رشد 2018-2019 مورد ارزیابی قرار گرفت. ژنوتیپها در شرایط نرمال و کم‌آبی در طرح کرت خرد شده در کرج و اردبیل مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر مکان و سال و نیز اثر ژنوتیپ معنی‌دار می‌باشند. اثر متقابل سال×مکان× ژنوتیپ در سطح احتمال 1 %معنی‌دار شد. اثر ژنوتیپ نیز در سطح احتمال 1 % معنی‌دار گردید. اثرمتقابل ژنوتیپ×مکان و ژنوتیپ×سال معنی‌دار نگردید که نشان‌دهنده آن است که میانگین عملکرد ژنوتیپها در مکان‌ها و سال‌های مختلف متفاوت نیست. گروه‌بندی ژنوتیپها بر اساس میانگین عملکرد و آمار پایداری پارامتریک و ناپارامتریک نشان داد که ژنوتیپها به چهار گروه اصلی تقسیم بندی می‌شوند. نتایج آماره‌های پایداری و تجزیه خوشه‌ای نشان داد که میتوان ژنوتیپهای G31، G21 و G36 را به عنوان ژنوتیپ-های پایدار و سازگار معرفی نمود. نتایج دندروگرام با نتایج آماره‌های پارامتریک و ناپارامتریک همدیگر را تایید کردند. در حالی‌که ژنوتیپهای G49، G51، G53 و G56 با بالاترین مقادیر، ناپایدارترین ژنوتیپها بودند. در مجموع بر اساس میانگین رتبه پارامترهای پایداری پارامتریک و ناپارامتریک، ژنوتیپهایG31، G21 و G36کمترین تغییرات را داشتند و به‌عنوان پایدارترین ژنوتیپها شناخته شدند و بنابراین میتوان آنها را به عنوان ژنوتیپهای پایدار معرفی نمود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|