بررسی تأثیر سطوح مختلف کنسانتره به علوفه بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه‌های خونی و ترکیب بافت لاشه بره-های نر پرواری افشار
| Autor: | زهرا محبوبی, محسن حاجی پور, مرتضی صالح پور |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2024 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | پژوهش در نشخوارکنندگان, Vol 12, Iss 2, Pp 45-58 (2024) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2345-4253 2345-4261 |
| DOI: | 10.22069/ejrr.2023.21659.1912 |
| Popis: | سابقه و هدف: پرواربندی بره یکی از منابع مهم تولید گوشت قرمز در کشور است. پرواربندی به مدیریت و تغذیه مناسب دام برای به دست آوردن حداکثر اضافه وزن با حداقل هزینه در یک دوره زمانی مشخص گفته می‌شود. استفاده از کنسانتره در جیره بره‌های پرواری در کشور امری عادی و معمول است ولی آنچه دارای اهمیت است سطح مناسب کنسانتره و یا به عبارتی نسبت مناسب علوفه به کنسانتره در جیره است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر افزایش نسبت کنسانتره به علوفه بر صفات خوراک مصرفی، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و خصوصیات لاشه بره‌های نر پرواری افشار بود.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر با استفاده از 24 رأس بره‌ی نر با میانگین 3/1 ±31/78 کیلوگرم و میانگین سن13/3 ± 91 روزگی در چهار گروه (تیمار) آزمایشی در طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با سه تیمار و 8 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌هایی با نسبت‌های متفاوت علوفه به کنسانتره به صورت 30:70، 20:80 و 10:90 بود جیره‌های آزمایشی بر اساس جداول استاندارد غذایی (2007) NRC تنظیم شده و مواد خوراکی تشکیل‌دهنده جیره‌ها و ارزش غذایی آن‌ها مشابه بود. روزانه سه نوبت در ساعات 8،14،20 تا حد اشتها در اختیار بره‌ها قرار داده شد. بره‌ها در انتهای آزمایش بعد از16 ساعت پرهیز غذایی، توزین شده و از هر تیمار شش بره کشتار شد. داده های تحقیق از طریقSpss21، Excel مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته‌ها: بین تیمارهای مختلف از نظر افزایش وزن تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. تیمار سوم بالاترین (296 گرم) و تیمار یک با کمترین افزایش وزن روزانه (241گرم) را در بره‌ها ایجاد کرد. با افزایش کنسانتره، خوراک مصرفی افزایش پیدا کرد به دلیل محتوای بیشتر انرژی ومواد مغذی کنسانتره نسبت به علوفه است و بره‌هایی که کنسانتره بیشتری مصرف می‌کنند، وزن بدن و وزن کشتار بیشتری داشتند. به طوری که بیشترین مقدار آن مربوط به 90 درصد کنسانتره و 10 درصد علوفه (830/1 گرم) و کمترین آن مربوط به 70 درصد کنسانتره و 30 درصد علوفه (573/1 گرم) بود. تیمار چهار هم به لحاظ عددی ضریب تبدیل کمتری (18/6) در مقایسه با دو تیمار دیگری داشت. میانگین وزن پایانی بره‌ها، وزن لاشه گرم و سرد در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی‌داری نشان دادند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده کاهش علوفه هیچ مشکل تولیدی را در این دام‌ها ایجاد نکرد. افزایش کنسانتره و کاهش علوفه در جیره باعث بالا رفتن میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه و در مجموع وزن نهایی بالاتری در بره‌های پرواری می‌گردد و همچنین باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک، عملکرد رشد و درصد لاشه گردید. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|