مقایسه تأثیر دو روش تمرینی بر بهبود توانایی عملکرد بیماران مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس
Autor: | معصومه هاشمی, محمود شیخ, ناصر نقدی |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | Ṭibb-i Tavānbakhshī, Vol 9, Iss 2, Pp 199-209 (2020) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2251-8401 2252-0414 |
DOI: | 10.22037/jrm.2019.111644.2078 |
Popis: | مقدمه و اهداف امروزه توجه خاصی به اهمیت و ضرورت ورزش هوازی در گروه بیماران مبتلا به ام.اس (مولتیپل اسکلروزیس) شده است؛ از این رو، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر دو روش تمرینی بر توانایی عملکرد (اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی) بیماران مبتلا به ام.اس پرداخته است. مواد و روش ها در تحقیق حاضر 45 زن 20 تا 40 ساله مبتلا به ام.اس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند؛ دو گروه به مدت 12 هفته و هفته ای سه روز به تمرین تردمیل حمایتی و دوچرخه ثابت پرداختند و گروه کنترل زندگی معمول خود را گذراندند. تست توانایی عملکرد (تستهای زمان 25 گام برداشتن، قرار دادن 9 میخ در سوراخ، جمع کردن متوالی شنیداری) در پیش آزمون و پسآ زمون از افراد گرفته شد. به منظور آزمون فرضیههای پژوهش از ANCOVA و MANCOVA استفاده شد. یافتهها یافته های تحقیق حاضر نشان داد تفاوت آماری معنیداری بین میانگین تعدیلشده عملکرد توانایی گروه تمرین با دوچرخه ثابت و گروه تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05p)، اما تفاوت آماری معنیداری بین میانگین تعدیلشده مولفههای گروه تمرین با دوچرخه ثابت و گروه تمرین با تردمیل حمایتی مشاهده نشد (0/05 نتیجه گیری به نظر میرسد با توجه به نتایج حاصله، تمرین تردمیل حمایتی و یا دوچرخه ثابت هر دو در بهبود توانایی عملکرد اندام تحتانی، توانایی هماهنگی دست و سر و توانایی عملکرد شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر میباشد. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |