کانت و بی معنایی مابعدالطبیعه
| Autor: | علی اصغر مروت |
|---|---|
| Jazyk: | English<br />Persian |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Journal of Philosophical Investigations, Vol 14, Iss 33, Pp 386-403 (2021) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2251-7960 2423-4419 |
| DOI: | 10.22034/jpiut.2020.41972.2673 |
| Popis: | این قولِ کانت که «فاهمه بدون شهود بی‌محتوی است و شهود بدون فاهمه کور است» عبارتی کلیدی در فلسفه اوست. کانت در شرح این عبارت به گونهای سخن گفته است که عده‌ای از محققان معاصر مانند استراوسن، وارنوک، یوئینگ و ... او را پیشرو فلسفههایی چون پوزیتیویسم منطقی و فلسفه زبان متعارف- که در آنها مابعدالطبیعه متعالی به‌عنوان مجموعهای از تعبیرهای مهمل، طرد میشود- دانستهاند. در این مقاله کوشش خواهد شد اولاً نشان داده شود که در فلسفه کانت، عبارات کلیدی دیگری چون "متعلق ایمان بودن" ایده‌های عقل و "اندیشیدنی بودن" آنها و همچنین "قابلیت استفاده تنظیمی" از این ایده‌ها و نیز قول به معنای استعلایی مقولات وجود دارد که میتوان معناداری مابعدالطبیعه متعالی را به‌عنوان لازمهای از آنها بیرون کشید و ثانیاً نشان داده میشود که با فرض قبول این گفته که "فاهمه بدون شهود بی محتوی است"، همچنان میتوان به معناداری مابعدالطبیعه متعالی باور داشت. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|