| Popis: |
2008 yılı Eylül ayından itibaren küresel ekonomiyi sarsan kriz, Avrupa Birliği AB ekonomisinin resesyona girmesine sebep olmuş; AB’nin tümünde ekonomik büyüme gerilerken, işsizlik oranları hızla artmıştır. Bu süreçte AB’nin genelinde kamu borcu ile bütçe açığının gayri safi yurtiçi hasılaya oranları artma eğilimine girmiştir. Ekonomik kriz ve krizin etkileri ile mücadele etmeye çalışan AB’de, parasal birliğin oluşumundan itibaren sağlanmaya çalışılan üye devletlerin ulusal ekonomi politikalarının koordinasyonu ve üye devletlerde mali disiplinin güçlendirilmesi üzerine tartışmalar AB gündeminin ön sıralarını almıştır. Krizin etkisiyle, üye devletlerin ekonomi politikaları arasında koordinasyonun ve mali disiplinin sağlanmasına yönelik olarak 1997 yılında kabul edilen İstikrar ve Büyüme Paktı tekrar gözden geçirilirken, AB’de daha etkin ekonomi yönetimi için Avrupa 2020 Stratejisi kabul edilmiş, 1 Ocak 2011 tarihinden itibaren Avrupa Dönemi uygulamasına başlanılmış ve 13 Aralık 2011 tarihinde Altılı Paket yürürlüğe sokulmuştur. Diğer taraftan, üye devletlerde mali disiplinin güçlendirilmesi amacıyla daha sıkı kurallar ve daha etkili yaptırım mekanizması öngören Mali Antlaşma, Birleşik Krallık ve Çek Cumhuriyeti hariç AB’nin 25 üyesi tarafından imzalanmıştır. Ayrıca krizin önlenemediği durumlarda Avro alanında mali istikrarın korunmasına yönelik olarak sürekli bir kriz mekanizmasının oluşturulmasına ihtiyaç olduğu gerekçesiyle, Avrupa İstikrar Mekanizması’nın oluşturulması için Lizbon Antlaşması’nda değişiklik yapılmasına karar verilmiştir. Bu makalenin amacı, AB’ye üye devletlerin ekonomi politikaları arasında koordinasyonun ve üye devletlerde mali disiplinin sağlanması amacıyla Birlik düzeyinde alınan önlemlerin özelliklerine değinmek suretiyle, söz konusu önlemler ile oluşturulan Avrupa ekonomi yönetimini, “kriz öncesi” ve “krizin etkileri ile mücadele süreci” ayrımı temelinde değerlendirmek ve ekonomik krizin Birlik ekonomi yönetimini ne şekilde revizyona tabi tuttuğunu tartışmaktır |
