مقایسه دو روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) و ایمونوکروماتوگرافی (ICA) در تشخیص گاستروآنتریت هموراژیک ناشی از پاروویروس در سگ

Autor: بهمن مصلی‌نژاد, نسیم وکیلی, رضا آویزه, مسعودرضا صیفی‌آباد شاپوری, مهدی پورمهدی
Jazyk: English<br />French
Rok vydání: 2014
Předmět:
Zdroj: Archives of Razi Institute, Vol 69, Iss 1, Pp 27-33 (2014)
Druh dokumentu: article
ISSN: 0365-3439
2008-9872
DOI: 10.7508/ari.2014.01.004
Popis: پاروویروس تیپ-2 همواره به عنوان یکی از مهمترین ویروس‌های مسوول، در ایجاد آنتریت هموراژیک حاد در سگ‌ها به شمار می رود. تشخیص سریع و دقیق عفونت ناشی از پاروویروس تیپ-2، بویژه در کنل‌ها (لانه سگ)، جهت جداسازی سگ‌های آلوده مهم است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه دو تست آزمایشگاهی یعنی واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز و ایمونوکروماتوگرافی‌اسی بود که بیشتر جهت تشخیص عفونت ناشی از پاروویروس در سگ‌های خانگی بکار برده می‌شود. نمونه‌های مدفوع از 55 قلاده سگ (50 مورد مبتلا به اسهال خونی و 5 قلاده سالم) در فاصله سال‌های 91-1390 در منطقه اهواز، جنوب غرب ایران جمع آوری شده بود. سگ‌های مورد مطالعه، به دو گروه سنی (کمتر از 6 ماه و بالای 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط) و بر اساس محیط به دو گروه (باز و بسته) تقسیم بندی شدند. تمام نمونه‌ها با دو روش ایمونوکروماتوگرافی و واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج با استفاده از روش‌های آماری کاپا، مک نمار و مربع کای آنالیز شدند. ایمونوکروماتوگرافی‌اسی و واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز قادر بودند که آنتی‌ژن یا اسید نوکلئیک پاروویروس تیپ-2 را به ترتیب در 33 و 50 مورد از نمونه‌های اسهالی تعیین کنند. نمونه‌های سگ های سالم با هردو آزمایش منفی بودند. اگرچه حساسیت روش ایمونوکروماتوگرافی‌اسی در مقایسه با واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز 66 درصد تعیین شده بود (واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز حساس تر از ایمونوکروماتوگرافی‌اسی)، با این وجود آنالیز آماری نشان داد که تفاوت بین دو تکنیک معنی دار نبودند (P>0.05). آزمایش کاپا بین دو روش 38/0بدست آمد. آزمایش خون نیز نشان داد که اکثر سگ‌های آلوده دچار لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی بودند (82%، 41 مورد از 50 نمونه). نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که استانداردسازی دقیق روش‌های آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت‌های پاروویروسی لازم هستند تا یک ابزار مناسب جهت تشخیص عامل اتیولوژیک گاستروآنتریت هموراژیک را فراهم نمایند. اگرچه ایمونوکروماتوگرافی، روشی ساده و سریع جهت تفریق نمونه‌های مشکوک به پاروویروس است، اما واکنش زنجیره ای پلی‌مراز نسبت به ایمونوکروماتوگرافی‌اسی حساس‌تر و قابل اعتمادتر است. علاوه بر این تحت‌تیپ‌های پارووویروس بعد از تأیید این ویروس با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز تعیین شدند. در این آزمایش 48 نمونه CPV-2b و 2 نمونه دیگر CPV-2a بودند. نتایج ما نشان داد که CPV-2b تحت‌تیپ غالب بود.
Databáze: Directory of Open Access Journals
Externí odkaz: