اثر خستگی در نقطه شکست ضربان قلب بر طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن در افراد با پای پرونیت
| Autor: | احمد فصیحی, معرفت سیاهکوهیان, حامد شیخ علیزده, امیرعلی جعفرنژادگرو |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Ṭibb-i Tavānbakhshī, Vol 9, Iss 2, Pp 228-238 (2020) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2251-8401 2252-0414 |
| DOI: | 10.22037/jrm.2019.111901.2122 |
| Popis: | مقدمه و اهداف پای پرونیت یکی از ناهنجاری های اندام تحتانی است که میتواند منجر به آسیب های ناشی از دویدن شود. خستگی ناشی از دویدن یکی دیگر از علل آسیب های ناشی از دویدن است؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تعاملی خستگی ناشی از دویدن در نقطه شکست ضربان قلب و پای پرونیت بر طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن بود. مواد و روش ها در پژوهش حاضر آزمودنی ها به ترتیب در دو گروه سالم (تعداد=15 نفر) و پای پرونیت (تعداد=15 نفر) قرار گرفتند. یک سیستم صفحه نیرو برتک جهت ثبت نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن با پای برهنه قبل و بعد از خستگی در نقطه شکست ضربان قلب استفاده شد. نیروی عکس العمل در جهتهای عمودی، قدامی-خلفی و داخلی-خارجی اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل و همبسته جهت مقایسه آماری داده ها استفاده شد. یافته ها یافته ها اثر تعاملی معنیداری را بین گروه و خستگی در فرکانس با توان 5/99 درصد در مولفه ی قدامی-خلفی نیروی عکس العمل زمین نشان داد (0/030=p؛ 0/181=مجذور اتا). همچنین یافته ها اثر تعاملی معنی داری را بین گروه و خستگی در فرکانس با توان 99/5 درصد در مولفه ی عمودی نیروی عکس العمل زمین نشان داد (0/018=p؛ 0/212=مجذور اتا). به علاوه، یافته ها اثر تعاملی معنی داری را بین گروه و خستگی در تعداد هارمونی های ضروری مولفه ی گشتاور آزاد نشان داد (0/044=p؛ 0/158= مجذور اتا). نتیجه گیری بر طبق نتایج حاضر، تعامل دو عامل خستگی و پای پرونیت می تواند یک ریسک فاکتور برای ایجاد آسیب های دویدن باشد. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|