بررسی عملکرد تولید علوفه کینوآ (Chenopodium quinoa willd.) و تعیین گوارش‌پذیری آن به‌صورت خشک و سیلاژ
| Autor: | پیروز شاکری, علیرضا آقاشاهی, مهدی بهرامی یکدانگی, امیرعلی شاکری |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2024 |
| Předmět: |
Animal culture SF1-1100 |
| Zdroj: | پژوهش در نشخوارکنندگان, Vol 12, Iss 1, Pp 51-68 (2024) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2345-4253 2345-4261 |
| DOI: | 10.22069/ejrr.2023.21515.1906 |
| Popis: | سابقه و هدف: کینوآ (Chenopodium quinoa willd.) یک گیاه زراعی دو منظوره برای تولید دانه و علوفه است. کِشت کینوآ در کشور به‌دلیل نیاز آبی پایین، مقاومت به خشکی و شوری و ارزش غذایی بالای دانه در حال گسترش است. این آزمایش با هدف بررسی عملکرد تولید علوفه در 3 ژنوتیپ مختلف کینوآ و همچنین تعیین گوارش‌پذیری و تجزیه‌پذیری ماده خشک علوفه آن‌ها در مرحله خمیری‌شدن دانه‌ها به‌صورت علوفه خشک و سیلاژ انجام شد.مواد و روش‌ها: سه ژنوتیپ کینوآ شامل سجاما، تیتیکاکا و 12Q به‌صورت خشک‌شده و سیلاژ مورد بررسی قرار گرفتند. ژنوتیپ‌ها هم‌زمان کِشت شده و در زمان خمیری‌شدن دانه برداشت شدند. علوفه برداشت شده توزین شد و عملکرد تولید علوفه در واحد سطح تعیین شد. علوفه برداشت‌شده به دو شکل علوفه سایه خشک و سیلاژ 60 روزه آماده شده و. سیلاژها پس از باز کردن سیلوها مورد ارزیابی ظاهری قرار گرفتند. از علوفه‌های خشک و سیلاژ نمونه‌برداری انجام شد و پس از خرد کردن با آسیاب با توری با قطر منافذ یک میلی‌متر برای تعیین فراسنجه‌های گوارش‌پذیری، تجزیه‌پذیری و میزان ناپدیدشدن شکمبه‌ای (از طریق انکوباسیون شکمبه‌ای نمونه‌ها در داخل کیسه) و میزان ناپدیدشدن پس از شکمبه‌ای (از طریق انکوباسیون بقایای هضم شکمبه‌ای نمونه‌ها در دستگاه شبیه‌ساز هضم) ماده خشک مورد استفاده قرار گرفتند. برای انکوباسیون نمونه‌ها در شکمبه از کیسه‌های پلی‌استری با منافذ به قطر 50 میکرومتر استفاده شد. داده‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از نرم‌افزار SAS مورد تجزیه آماری قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که در هر سه ژنوتیپ کینوآ، طول دوره کِشت تا خمیری شدن دانه‌ها در شرایط اقلیمی کرمان 60 روز بود و در این دوره میزان عملکرد گیاه تر برای ژنوتیپ‌های سجاما، تیتیکاکا و 12Q بهترتیب 34500، 30400 و 36610 کیلوگرم در هکتار تعیین شد. در ارزیابی ظاهری سیلاژها، امتیاز کلی 75/16، 50/17 و 13/18 از امتیاز 20 بهترتیب برای ژنوتیپ‌های سجاما، تیتیکاکا و 12Q تعیین شد (01/0>P). در ژنوتیپ‌ها و اشکال مختلف علوفه کینوآ میزان ناپدید شدن ماده خشک در شکمبه از 64/64 تا 86/69 درصد و در کل دستگاه گوارش از 64/69 تا 19/75 درصد ماده خشک متغیر بود (01/0PP).نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که علوفه کینوآ از گوارش‌پذیری مناسبی برخوردار است و می‌تواند در تغذیه نشخوارکنندگان جایگزین مناسبی برای علوفه‌های رایج با نیاز آبی بالا باشد. همچنین در بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی تیتیکاکا از نظز عملکرد علوفه، pH سیلاژ، میزان ناپدیدشدن ماده خشک در کل دستگاه گوارش و همچنین تجزیه‌پذیری ماده خشک نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها برتر باشد. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|