اثر مدیریت تغذیهای بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ذرت (Zea mays L.) تحت تأثیر سیستمهای مختلف خاکورزی
| Autor: | عصمت محمدی, حمیدرضا اصغری, احمد غلامی, سرور خرم دل |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2019 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | بوم شناسی کشاورزی, Vol 11, Iss 1, Pp 295-307 (2019) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2008-7713 2423-4281 |
| DOI: | 10.22067/jag.v11i1.65869 |
| Popis: | به منظور بررسی اثر سیستمهای مختلف خاکورزی و مدیریت تغذیهای بر گیاه ذرت سینگل کراس 704 (Zea mays L.)، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 95-1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سیستمهای خاکورزی در دو سطح (مرسوم و کمخاکورزی) به عنوان عامل اصلی و مدیریت تغذیهای در هفت سطح شامل (شاهد، کود شیمیایی، کود دامی، بیوچار، کود شیمیایی + دامی، کود شیمیایی + بیوچار و کود دامی + بیوچار) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که مدیریت تغذیهای اثر معنیداری بر عناصر غذایی، پروتئین دانه، ویژگیهای بلال، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت داشت.کمترین و بیشترین نیتروژن دانه، وزن بلال، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به ترتیب مربوط به شاهد و کود شیمیایی بود. کود شیمیایی + دامی نیتروژن دانه، وزن بلال، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه را به ترتیب 89/13، 19/56،04/47 و 41/60 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین کود شیمیایی + بیوچاربه ترتیب باعث افزایش 81/14، 78/52، 69/42 و 32/56 درصدی نیتروژن دانه، وزن بلال، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. کود شیمیایی + دامی و کود شیمیایی + بیوچار با کود شیمیایی تفاوت معنیداری را نشان ندادند. همچنین بین دو سطح خاکورزی مرسوم و کمخاکورزی اختلاف معنیداری در عناصر غذایی، پروتئین دانه، ویژگیهای بلال، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت مشاهده نشد. بنابراین میتوان به منظور جلوگیری از اثرات مخرب خاکورزی مرسوم و آلایندگی خاکهای اراضی زراعی به کود شیمیایی نیتروژن و حفظ کیفیت و سلامت خاک، استفاده از کمخاکورزی به همراه کود شیمیایی + دامی و کود شیمیایی + بیوچار را توصیه نمود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|