Autor: |
پناه سالمی, سیمین حسینیان, طیبه زندی پور, رویا رسولی, عباس عبدالهی |
Jazyk: |
perština |
Rok vydání: |
2022 |
Předmět: |
|
Zdroj: |
Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad., Vol 65, Iss 3 (2022) |
Druh dokumentu: |
article |
ISSN: |
1735-4013 |
DOI: |
10.22038/mjms.2021.60718.3552 |
Popis: |
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی برهیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. از جامعه مادران دارای یک فرزند کم توان ذهنی در شهر تهران در سال 1399 تعداد 39 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش 1، 2 و کنترل جایگذاری گردیدند. اعضای گروه آزمایش 1، تحت خانواده درمانی مبتنی بر هیجان قرار گرفتند و برای اعضای گروه آزمایش 2 نیز، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برگزار شد، درحالی که اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. همچنین تمام اعضای گروه های آزمایش و کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه تحمل پریشانی پاسخ دادند. یافتهها: نتایج تحلیل اندازهگیری مکرر نشان داد که هر دو رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر هیجان و پذیرش و تعهد بر بهبود تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی اثربخش بود (p≤0/001). نتایج مقایسه زوجی، نشان از آن داشت که رویکرد مبتنی بر هیجان نسبت به پذیرش و تعهد تاثیر بیشتری بر تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی داشت.نتیجهگیری: به منظور بهبود تحمل پریشانی مادران با فرزند کم توان ذهنی هر دو درمان مبتنی بر هیجان و پذیرش و تعهد موثر است اما درمان مبتنی بر هیجان تاثیر بیشتری دارد. |
Databáze: |
Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |
|