| Autor: |
خداوردی چنگیزی کچکلو, گنجعلی گنجی او, واحد عباس او |
| Jazyk: |
perština |
| Rok vydání: |
2024 |
| Předmět: |
|
| Zdroj: |
مطالعات کشورها, Vol 2, Iss 3, Pp 353-377 (2024) |
| Druh dokumentu: |
article |
| ISSN: |
2980-9193 |
| DOI: |
10.22059/jcountst.2024.370214.1094 |
| Popis: |
روابط اقتصادی و تجاری جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان از سال‌های نخست کسب استقلال آذربایجان شکل گرفت و در مدت کوتاهی ایران به بزرگ‌ترین شریک تجاری آذربایجان تبدیل شد. اما، پس از سال 98-1997م، روابط تجاری بین دو کشور ناپایدار شد و سیر نزولی به‌خود گرفت. پرسش اصلی این است: چرا دو کشور نتوانستند به وابستگی اقتصادی‌ـ‌تجاری متقابل و یا به وابستگی اقتصادی منطقه‌ای پایدار دست یابند؟ از جنبه‌های مختلف می‌توان به چرایی این پرسش پرداخت. در این مطالعه از منظر توسعة اقتصادی، سیاست بین‌المللی، عوامل اجتماعی و تاریخی، سطح روابط اقتصادی‌ـ‌تجاری دوجانبه بررسی شده و ظرفیت تجارت متقابل بین دو کشور با بهره‌مندی از الگوی جاذبه برای دورة زمانی 1991 تا 2018م محاسبه و ارزیابی شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد، دو کشور‌ـ علی‌رغم داشتن عوامل پیونددهندة مثبت بر روابط اقتصادی و تجاری، از قبیل نزدیکی مراکز تولید و مصرف، امکانات گستردة گمرکی و مرزی و اشتراک‌های فرهنگی و تاریخی‌ـ نتوانسته‌اند به‌اندازة کافی از ظرفیت‌ها و تأثیر مثبت عوامل پیونددهنده در جهت گسترش و پایداری روابط اقتصادی و تجاری خود بهره‌مند شوند. اما، نتیجة برآورد مدل ظرفیت تجارت متقابل نشان می‌دهد که در صورت استفادة بهینه از این عوامل و ظرفیت‌های موجود، روابط اقتصادی پایدارتر و حجم تجارت متقابل بین دو کشور حداقل تا دو برابر (100 درصد) حجم فعلی جای گسترش دارد. همچنین، با رفع موانعی از قبیل مشکلات مالی و بانکی، حجم مبادلات حتی تا چندین برابر نیز توسعه خواهد یافت. |
| Databáze: |
Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|
