بررسی تأثیر ضرایب وزنی تابع هدف بر کارایی الگوریتم ژنتیک در کنترل فعال سازه‌ها
| Autor: | علی بنایی, جواد علامتیان, رضا ضیاتوحیدی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | مهندسی عمران فردوسی, Vol 36, Iss 4, Pp 1-20 (2023) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2783-2805 2783-199X |
| DOI: | 10.22067/jfcei.2023.77364.1159 |
| Popis: | در سال‌های اخیر، استفاده از روشهای جستجوی عددی هوشمند در کنترل فعال سازه مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. الگوریتم ژنتیک یکی از این شیوه‌ها است که بر پایه الگوهای فرگشت طبیعی میباشد. در اینجا، از الگوریتم ژنتیک برای کمینه کردن تابع هدف مقید سازه و تعیین نیروهای کنترلی مناسب استفاده میگردد. با متصل کردن حسگر به درجههای آزادی سازه، مقدار جابهجایی گرهها در هر گام زمانی پایش میشوند و الگوریتم ژنتیک با بهرهگیری از تابع هدف مقید و حل معادله دینامیکی سازه، مقدار نیروهای کنترلی مناسب را تعیین میکند. انتخاب تابع هدف مقید متناسب با شرایط سازه، اثر زیادی بر کارایی کنترل فعال دارد. این تابع از ترکیب محدودیت‌های سازه و ضرایب وزنی پنداشته شده برای هر محدودیت، به دست می‌آید. سپس، ضرایب وزنی از شیوه‌های بهینهسازی محاسبه میشوند. چنین فرایندی به یک شیوه نوین برای کنترل فعال با استفاده از الگوریتم ژنتیک منجر میشود. کارایی و دقت الگوریتم پیشنهادی با کنترل نوسان‌های چندین سازه بررسی میگردد. نتایج حاصل از مدل‌سازی خطی نشان میدهند استفاده از روش کنترل فعال پیشنهادی با استفاده از الگوریتم ژنتیک با ضرایب وزنی متغیر قادر است تا جابهجاییهای سازه را در مقابل بار زلزله به میزان مناسبی کاهش دهد. جابهجاییهای سازه با استفاده از این شیوه نسبت به حالت بدون کنترل حدود 79 درصد و نسبت به روش الگوریتم ژنتیک با ضرایب وزنی ثابت حدود 36 درصد در حالت خطی کاهش دارد. همچنین نتایج در مدل‌سازی غیرخطی سازه، بهبودی را به میزان 45 درصد به‌صورت میانگین نشان میدهد. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|