تأثیر فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا بر میزان آسیب بافت عضله در رتهای نر ویستار
Autor: | فاطمه موحدی, مریم عباسی, محمدرضا حافظی احمدی |
---|---|
Jazyk: | perština |
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان, Vol 40, Iss 682, Pp 593-601 (2022) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 1027-7595 1735-854X |
DOI: | 10.48305/jims.v40.i682.0593 |
Popis: | مقاله پژوهشیمقدمه: تمرینات اینتروال با شدت بالا (High-intensity intermittent exercise) HIIE یک برنامهی تمرینی است که به طور فزایندهای، محبوب شده است و با جلسات کوتاه نتایج مثبتی را ارائه میدهد. هدف از این مطالعه، ارزیابی تأثیر یک جلسه HIIE بر آسیب و التهاب عضلانی بود.روشها: 25 رت نر ویستار به صورت تصادفی به سه گروه شاهد (تعداد 8)، گروه تمرین HIIE که یک ساعت (HIIE-1h) (تعداد 8) و 24 ساعت (HIIE-24h) (تعداد 9)، تقسیم و سپس بعد از تمرین قربانی شدند. حیوانات گروه HIIE تحت یک فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا (VO2max 100-85 درصد) که شامل 10 ست تمرین- ریکاوری بود، قرار گرفتند. هر ست شامل یک دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شیب 10 درجه با سرعت 28 متر بر دقیقه و ریکاوری دو دقیقه دویدن بر روی تردمیل بدون شیب و با سرعت 10 متر بر دقیقه بود. سطح اینترلوکینهای IL-6 و IL-8 در سرم و میزان التهاب و آسیب عضلانی مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون تحلیل واریانس برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.یافتهها: سطح IL-6 و IL-8 سرم در گروههای HIIE-1h و HIIE-24h نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری را نشان داد (0/05 > P). همچنین، نتایج پاتولوژی نشان داد که التهاب و واپاشی تارهای عضلانی در عضلهی ساقی قدامی در گروه HIIE-24h و HIIE-1h نسبت به گروه شاهد، معنیدار بود.نتیجهگیری: یک جلسه HIIE منجر به التهاب و واپاشی در تارهای عضلهی اسکلتی میشود. سطح IL-6 و IL-8 در سرم نیز افزایش معنیداری را نشان داد که با آسیب و التهاب عضله میتواند در ارتباط باشد. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |