تأثیرافزودنی باکتریایی و اسید استیک برترکیبات شیمیایی، فراسنجه های تخمیر و قابلیت هضم سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و کدو آجیلی
| Autor: | اسماعیل گنجی جامه شوران, جواد بیات ;کوهسار, ندا فرزین, ابوالقاسم سراج, سونا آخوندنژاد |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2024 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | پژوهش در نشخوارکنندگان, Vol 12, Iss 1, Pp 17-34 (2024) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2345-4253 2345-4261 |
| DOI: | 10.22069/ejrr.2023.21426.1902 |
| Popis: | سابقه و هدف:با توجه به خصوصیات تفاله گوجه فرنگی که حاوی مقادیر بالای پروتئین خام بوده و هم چنین بقایای کدو آجیلی(شامل پوست و میوه) که حاوی مقادیر بالای کربوهیدرات محلول به عنوان منبع انرژی بوده، ترکیب این دو در تهیه سیلاژ بهتر می تواند از روند تخمیر در سیلو حمایت کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر استفاده از افزودنی های باکتریایی و اسیدی بر ترکیبات شیمیایی، خصوصیات تخمیر و قابلیت هضم در سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی بود. مواد و روش:تیمارهای آزمایشی در سه تکرار در کیسه های نایلونی به وزن 3 کیلوگرم به صورت دستی فشرده و به مدت 90 روزسیلو شدند. داده های حاصل از این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه میانگین‌ها به روش دانکن انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) مخلوط تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی به نسبت 1:1 (به عنوان شاهد)، 2) شاهد + افزودنی باکتریایی تولید شده در آزمایشگاه ، 3) شاهد + اسیداستیک و 4) شاهد + اسیداستیک + افرودنی باکتریایی بودند. یافته ها:نتایج نشان داد بین تیمارها از نظر ماده خشک در روز 45ام پس از سیلو کردن اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P0.05). اما با گذشت روزهای پس از سیلو کردن پروتئین خام، الیاف نامحلول درشوینده خنثی و اسیدی روند کاهشی داشتند. مقدار نیتروژن آمونیاکی بین تیمارهای آزمایشی در روز 45 بعد از سیلو کردن اختلاف معنی داری مشاهده شد (P0.05). بااین حال بالاترین و پایین ترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی به ترتیب مربوط به تیمارهای باکتری و شاهد بود. از نظر بازده تولید پروتئین میکروبی اختلاف آماری معنی دار بود (P |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|