مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان متمرکز بر شفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحواره های ناسازگار زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز
Autor: | منصوره نصیرهرند, بهنام مکوندی, ساسان باوی, رضا پاشا |
---|---|
Jazyk: | English<br />Persian |
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | دستآوردهای روانشناختی, Vol 29, Iss 2, Pp 105-128 (2022) |
Druh dokumentu: | article |
ISSN: | 2228-6144 2588-6649 |
DOI: | 10.22055/psy.2022.39426.2765 |
Popis: | این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحوارهدرمانی و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت از زندگی زناشویی و طرحوارههای ناسازگار انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل دانشجوی دانشگاه آزاد اهواز در سال 1398 بود که با روش هدفمند، 60 نفر از آنها با سابقه تأهل بین 1 تا 5 سال، انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی و پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه بود. گروه آزمایشی طرحواره در 8 جلسه 90 دقیقهای طرحوارهدرمانی و گروه آزمایش شفقت، 8 جلسه 90 دقیقهای درمان متمرکزبرشفقت بر اساس مفاهیم گیلبرت را دریافت کردند. تحلیل دادهها بااستفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره-درمانی بر میزان رضایت زناشویی زنان متأهل و همچنین بر 4 حوزه از 5 حوزه طرحوارههای ناسازگار اولیه و درمان متمرکزبرشفقت بر رضایت زناشویی و بر هر 5 حوزه طرحوارههای ناسازگار اولیه مؤثر است. همچنین نتایج نتایج حاکی از آن بود که بین طرحوارهدرمانی و درمان متمرکز بر شفقت از لحاظ اثربخشی بر رضایت زناشویی و طرحوارههای ناسازگار اولیه تفاوت معنیداری وجود ندارد. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان از طرحوارهدرمانی و درمان متمرکزبرشفقت برای بهبود رضایت زناشویی و طرحوارههای ناسازگار اولیه در زنان متأهل دانشجو استفاده کرد. |
Databáze: | Directory of Open Access Journals |
Externí odkaz: |