آنالیز نیمه کمی بیان برخی ژن های مرتبط با مارکرهای احتمالی در تخفیف حدت تیلریا آنولاتا

Autor: ر. هاشمی فشارکی, س. بزرگی, کسری اسمعیل نیا, غلامرضا حبیبی Habibi, ن. بردبار
Jazyk: English<br />French
Rok vydání: 2009
Předmět:
Zdroj: Archives of Razi Institute, Vol 64, Iss 1, Pp 9-17 (2009)
Druh dokumentu: article
ISSN: 0365-3439
2008-9872
54849241
DOI: 10.22092/ari.2009.103801
Popis: تک یاخته تیلریا آنولاتا در داخل سلولهای MHCII میزبان پستاندار از شکل اسپوروزوایت به ماکروشیزونت تبدیل می‌شود و آنگاه سلول را برای متحمل شدن تقسیمات نامحدود تحریک می‌کند. برای پیشگیری از تیلریوز گاوی با کشت مداوم و طولانی مدت سلولهای آلوده به شیزونت تیلریا آنولاتا در محیط‌های آزمایشگاهی، واکسن موثری تولید می‌شود که در برخی کشورها منجمله ایران در حال تولید و مصرف می باشد. مکانیسم دقیق تخفیف حدت تک یاخته نامشخص است ولی بنظر می‌رسد کشت مداوم و طولانی مدت سلولهای آلوده به تک یاخته در محیطهای کشت آزمایشگاهی، موجب تغییر در بیان ژنهای سلول میزبان و تک یاخته می‌شود. سلولهای مورد بررسی در این پژوهش شامل سویه واکسن Sa و دو رده سلولی جدیدی است (C1‌ و C2‌) که اخیراً در آزمایشگاه تک یاخته شناسی موسسه رازی جدا سازی، شناسائی و تثبیت شدند. یکی از مهمترین تئوری‌ها ارتباط حدت یا ویرولانس تک یاخته با میزان بیان ژن های ماتریکس متالوپروتئیناز MMP در رده‌های سلولی آلوده به تیلریا می‌باشد. در این بررسی با استفاده از تکنیک نیمه کمی RT-PCR به بررسی بیان ژن‌های موثر در این پدیده در سطح mRNA پرداخته شد. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می‌دهد که از میان ژن‌های MMP 2، 9 و 13 فقط بیان ژن MMP9 در رده های تخفیف حدت یافتهء سویه واکسن Sa بشدت کاهش داشته و نیز بیان آن در دو رده سلولی C1, C2 در پاساژهای بالای 30-25 نیز افت شدید نشان می‌دهد. در حالیکه در پاساژهای زیر 25 بیان این ژن قابل بررسی از طریق رونوشت‌های mRNA‌ اختصاصی آن بود. فاکتور دیگری که در این بررسی به آن توجه شده نوکلئوپروتئین TashHN‌ است که اخیراً نقش آنرا در ترانسفورماسیون سلولهای میزبان و بیان ژن‌های میزبان مطرح می‌کنند و نتایج این مطالعه حاکی از بیان این ژن در سه رده سلولی موجود نشان داد که ارتباط مستقیمی میان بیان این ژن و تکثیر سلولی وجود دارد. در این مطالعه به بررسی بیان ژن های سیتوکینی پیش التهابی (IL-1, TNF-) و Tams1 نیز پرداخته شد. بطوریکه نتایج بررسی سیتوکین‌های پیش التهابی، ارتباط معینی میان بیان ژنهای سیتوکینی و حدت سلول های مورد بررسی نشان نداد. در حالیکه بیان ژن Tams1‌ در سلول‌های با پاساژ پائین با بیان بالای نسخه‌های اختصاصی این ژن همراه بوده ولی در پاساژهای بالا نسخه ای از این ژن قابل ردیابی در هیچکدام از سه رده سلولی مورد بررسی مشاهده نشد. در مجموع نتایج این تحقیق نشانگر نقش ژن های MMP9‌ و Tams1 در تعیین ویرولانس و تخفیف حدت در لاین های مورد بررسی را بترتیب نشان دادند. آگاهی از مکانیسم های virulence attenuation‌ با متدهای ملکولار بیولوژی در کنار بررسی های in vivoمی‌تواند کمک موثری در بررسیهای دقیق و مستند علمی در تهیه و تولید لاین‌های مناسب تولید واکسن و تعیین ویژگیها و خصوصیات بذر مناسب واکسن کند.
Databáze: Directory of Open Access Journals
Externí odkaz: