SİNEMASAL GERÇEKÇİLİK HALEN MÜMKÜN MÜ? KLASİK VE GÜNCEL KURAMLAR BAĞLAMINDA GÜNÜMÜZ TÜRKİYE SİNEMASINDA GERÇEKÇİLİK EĞİLİMLERİ

Autor: OLGUNSOY, Ulaş Can
Jazyk: turečtina
Rok vydání: 2020
Předmět:
Zdroj: Volume: 12, Issue: 1 113-145
sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi
ISSN: 2636-784X
Popis: In this study, starting from the ongoing discussions on cinematic realism from past to present, a discussion of cinematic realism was carried out within the framework of four Turkish filmmakers who actively made films between 2009-2019 (Nuri Bilge Ceylan, Pelin Esmer, Emin Alper, Tayfun Pirselimoğlu), and different realism tendencies in current examples of Turkish cinema were scrutinized with the textual analysis method. Realistic tendencies in today’s Turkish films are visible in different forms in films made by different filmmakers; from this point on, the research emphasizes that the realistic understanding may exist in various styles which can be in the opposition of the mainstream realistic understanding of one-dimensional, boundary and restrictive which dwells on the validity and importance of cinematic realism. In addition to that, the intertwining of digital technologies and filmmaking processes has made the theory of cinematic realism come into question. In this way, this study is an effort to aim emphasizing the facts of the validity of idea cinematic realism as todays' sinematic practices, the maintanence of importance of theory as to produce and to understand the practice and the continuing of the medium of cinemas' relationship with reality. Therefore, in response to the question of “is cinematic realism coming to an end?” which is expressed in film studies with digitalization has been tried to be grounded with the idea that realism is still a valid and effective theory for cinema.
Bu yazıda, geçmişten bugüne sinemasal gerçekçilik üzerine süregelen tartışmalardan hareketle, 2009-2019 yılları arasında aktif olarak film üreten Türkiye sinemasından dört yönetmen (Nuri Bilge Ceylan, Pelin Esmer, Emin Alper, Tayfun Pirselimoğlu) çerçevesinde sinemasal gerçekçilik tartışması yürütülmüş, Türkiye sinemasının güncel örneklerindeki farklı gerçekçilik eğilimleri metin analizi yöntemiyle incelenmiştir. Bugünün Türkiye sinemasındaki gerçekçi yönelimler, farklı yönetmenlerce var edilen filmlerde, farklı biçimlerde görünür olmaktadır; çalışma, bu noktadan hareketle günümüzde sinemasal gerçekçiliğin geçerliliği ve önemi üzerinde duran, tek boyutlu, sınırları belirli, kısıtlayıcı bir gerçekçilik anlayışına karşı gerçekçi anlayışın çeşitli tarzlarda var olabileceğini vurgulayan bir niteliktedir. Ayrıca günümüzde dijital teknolojilerin film yapım süreçleriyle iç içe geçmesi, sinemasal gerçekçilik teorisini sorgulanır hale getirmiştir. Bu anlamda çalışma, sinemasal gerçekçilik düşüncesinin, günümüzün sinemasal pratikleri adına halen geçerli olduğunu, teorinin pratiği var etmek ve anlamak adına önemini koruduğunu, sinema mecrasının gerçeklikle olan ilişkisini sürdürdüğünü vurgulamaya dönük bir çabadır. Dolayısıyla dijitalleşmeyle birlikte film çalışmaları içerisinde dile getirilen “gerçekçi sinemanın sonu mu geliyor?” sorusuna karşılık olarak, gerçekçiliğin halen sinema için geçerli ve etkili bir teori olduğu fikri de temellendirilmeye çalışılmıştır.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: