Gelişimsel Yetersizliği Olan Çocukların Ebeveynlerinin Aile Yaşam Kalitesi Düzeyinin Çocuk Anne-Baba İlişkisi Üzerine Etkisinin İncelenmesi
Autor: | ALPGAN, Ömer, ALABAY, Erhan |
---|---|
Jazyk: | angličtina |
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | Volume: 29, Issue: 4 219-232 Kastamonu Eğitim Dergisi |
ISSN: | 2147-9844 |
Popis: | Purpose: The aim of this study is to analyze the impact of quality of family life on parent-child relationship.Design/Methodology/Approach: The sample of this study was consisted of 382 parents with 48-72 months old children with developmental deficiency who continues to receive support from special education services for at least one year. Relational scanning method, which is one of the quantitative research methods, was used in the study. In the study, "Family Information Form" was used to get demographic information of parents and their children, "Beach Center Family Quality of Life Scale (BCFQLS)" to determine parents 'quality of family life, and "Child-Parent Relationship Scale (CPRS)" to determine parents' child relationship.Findings: In the study, it was indicated that as the quality of family life levels of the parents of children with developmental deficiencies decrease, parent-child relationships were affected negatively. In addition, it was found that the education levels of the parents and the state of providing self-care of the child without support differ significantly in both the child-parent relationship and the quality of family life level.Highlights: Many factors affect the quality of family life of parents. One of these factors is that the parents have children with developmental disabilities. If the necessary financial and moral support is provided to these parents, the quality of family life of the parents will be positively affected. Bu araştırmanın amacı, gelişimsel yetersizliği olan 48-72 aylık çocukların ebeveynlerinin aile yaşam kalitesi düzeyinin çocuk anne-baba ilişkisi üzerine etkisini incelemektir. Araştırmanın örneklemini; İstanbul ilinde yaşayan 48-72 aylık en az bir yıldır özel eğitim destek hizmetinden yararlanmayı sürdüren çocuğu olan 382 ebeveyn oluşturmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Ebeveynlerin ve çocuklarının demografik bilgilerine ulaşabilmek amacıyla “Aile Bilgi Formu”, ebeveynlerin aile yaşam kalitesi düzeylerini belirlemek için “Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği (BCAYKÖ)” ve ebeveynlerin çocuk ilişkisini tespit etmek için “Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği (ÇAİÖ)” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, gelişimsel yetersizliği olan çocukların ebeveynlerin aile yaşam kalitesi ile çocuk anne ve baba ilişkisi arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkiye rastlanmıştır. Bir diğer ifade ile gelişimsel yetersizliği olan çocukların ebeveynlerinin aile yaşam kalitesi düzeyleri azaldıkça, çocuk-ana baba ilişkisinin de olumsuz yönde etkilendiği tespit edilmiştir. Ayrıca ebeveynlerin öğrenim düzeyleri ile çocuğun öz bakımını desteksiz sağlama durumu, hem çocuk-ana baba ilişkisinde hem de aile yaşam kalitesi düzeyinde anlamlı farklılaştığı saptanmıştır. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |