Osmanlı Devleti’nde Kiliselerin Hukukî Statüsü ve Tosya Meryemana Kilisesi’nin Yeniden İnşası Meselesi
| Autor: | ÇELEBİ, Ercan |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Volume: 6, Issue: 1 26-51 Tarih ve Gelecek Dergisi |
| ISSN: | 2458-7672 |
| Popis: | Osmanlı Devleti’nin gayrimüslim tebaasıyla olan ilişkileri İslâm Hukuku’nun zımmilere ilişkin düzenlemelerine göre şekillenmiştir. İslâm Hukuku’nda zımmilere, zimmet akdi çerçevesinde can, mal, inanç ve namus güvencesi verilmiş; hak ve yükümlülükler hususunda ise şahsî hukuk, aile hukuku, miras hukuku, borçlar hukuku gibi genel hukuk prensipleri çerçevesinde muamele edilmiştir. Osmanlı Devleti’nin gayrimüslim ibadethanelerine yaklaşımında da İslâm Hukuku belirleyici rol oynamıştır. Bir şehrin barış ya da savaş yoluyla fethedilmesi veya Müslümanlar tarafından kurulmuş olması, gayrimüslim ibadethanelerinin hukukî statüsünü tayin etme de etkili olmuştur. Kural olarak yeni kilise, manastır, havra yapımına izin verilmemiş; ancak mevcutların aslına uygun şekilde tamiri ve yeniden inşası padişahın iznine bağlanmıştır. Islâhat Fermanı ile bu hususlar yeniden ele alınarak fermanın 11, 13 ve 14. maddeleri ile yeniden bir düzenlemeye gidilmiş; “fetva şartı” ortadan kaldırılarak şer’i uygulamalardan vazgeçilmiştir. Bu çerçevede Osmanlı Devleti sınırları dâhilinde bulunan kiliselerden bir kısmının yeniden inşası ya da tamirine talepler göz önüne alınarak izin verilmiştir. Osmanlı Devleti’nde gayrimüslim ibadethanelerinin hukukî statüsü, bu durumun Tanzimat ve Islâhat Fermanı sonrasında uğradığı değişim, belirlenen kâide ve kuralların uygulamaya konulması ve buna dair örnekler, özellikle yerel tarih araştırmaları için önemli görülmektedir. Bu çalışmada Tosya kazasında bulunan Meryemana Kilisesi ve müştemilâtından bulunan Rum Mektebi’nin tamiri ve yeniden inşası süreci konu edilmiş ve konuya dair tespitlerde bulunulması düşünülmüştür. The Ottoman Empire shaped its relations with non-Muslim according to Islamic Law. In Islamic law,non-Muslims have given the freedom of life, property and belief; rights and obligations were treated withinthe framework of general law principles such as personal law, family law, inheritance law, law of obligations.Islamic law played a decisive role in the approach of the Ottoman Empire to non-Muslim places of worship.The conquest of a city by peace or war, or the fact that it was founded by Muslims, was instrumental in determining the status of non-Muslim places of worship. As a rule, construction of new churches, monasteries andsynagogues was not allowed; however, the repair and reconstruction of the existing ones in accordance with theoriginal was subject to the permission of the sultan. These issues were re-addressed with the Islahat Fermanıand regulation was made with articles 11, 13 and 14 of the Islahat Fermanı; The “fatwa condition” was abolished and the practice of religious was abandoned. It is seen that after the declaration of the Reform of Edict,some of the churches within the borders of the Ottoman State were allowed to reconstruct or repair those deemed appropriate considering the demands. The legal status of non-Muslim places of worship in the OttomanState, the change that this situation experienced after the Tanzimat and Reform Edict, the implementation of therules and rules set forth, and examples of this are especially important for local history studies. In this study,the repair and reconstruction of the Church of the Meryemana and the Greek School in Tosya was discussed. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|