Basic Approaches in the Hanafi Legal Theory (Until the Midst of the Sixth Century of the Hijra)
| Autor: | TOPAL, Şevket, Arvas, Mehmet Sait |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2018 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Issue: 13 175-209 Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi |
| ISSN: | 2147-2823 |
| Popis: | Bu makalede fıkıh usûlünün klasik dönemi denilen hicri dördüncü asır ilealtıncı asrın ortalarına kadar olan süredeki Hanefî usûl gelişimi ele alınacakve Hanefî usûl yaklaşımları arasındaki görüş farklılıkları tespit edilecektir.Hanefî usûl düşüncesinin teşekkülü ve olgunlaşmasında Irak ve Mâverâünnehirâlimlerinin etkin olduğu görülür. Irak Hanefî usûl âlimleri i‘tizali eğilimde olmaklabirlikte genel sistemlerinde, mezhep imamlarının fıkhî mesailine ve selefleriolan Hanefî âlimlerin esaslarına dayanırlar. Mâverâünnehir Hanefîleri ise Sünnîinanç esaslarına bağlı iki farklı usûl yaklaşımına sahiptir. Bunlardan ilkiIrak usûl anlayışını Sünnî elekten geçirerek sürdüren yaklaşım, diğeri ise IrakHanefî usûl anlayışından ayrı olarak Semerkant-Mâturîdî çevrelerce teşekkül ettirilenyaklaşımdır. Ancak bu usûl anlayışı uzun bir fetret döneminden sonra altıncıasırda yeniden tesis edilmiştir. Irak Hanefî usûl anlayışını sürdüren birinciyaklaşım fıkıh ağırlıklı iken, Semerkant-Mâturîdî usûl anlayışı kelam ağırlıklıdır. In this article, the development of the Ḥanafī legal theory between the fourth and the midst of the sixth centuries of the Hijra, called the classical period of fiqh, will be examined and the differences in the opinions among the Ḥanafī legal theory approaches will be determined. It is obvious that the scholars of both Iraq and the Transoxania were active in the formation and maturation of the Ḥanafī legal theory of thinking. In the general system, despite the tendency of i‘tizal, the Iraqi Hanafi scholarship is based on the principles of the imams of the sect. Transoxanian Hanafis have two different theoretical approaches depending on the principles of Sunni faith. One of these approaches is based on the approach taken by the Iraqi method, and the other is the approach formed in the Samarkand-Māturīdî circles separately from the Iraqi Hanafî method. However, this method of understanding was restored in the sixth century after a long interregnum. The first approach which maintains the understanding of the Iraq Hanafi syllabus is predominantly based on fiqh, while the Samarkand-Māturīdī sense of procedure is predominantly based on kelam (theology). تناولتهذه الدراسة تطورالتفكير الأصولي الحنفي بين الفترة الممتدة من القرن الرابع إلى منتصف القرن السادس الهجريين؛ التي يُقال عنها "الفترة الكلاسيكية" وحاولت كشف الاختلافات بين مناهج التفكير الأصولي الحنفي. ومن الملاحَظ أن علماء العراق وما وراء النهر - من الحنفيين- كان لهم الفضل الأكبر في تشكّل ونضج التفكير الأصولي الحنفي. وعلى الرغم من أن علماء العراق - من الأصوليين- قد مالوا إلى الاعتزال، إلا أنهم اعتمدوا في منهجهم العام على أسس أئمّتهم الحنفيين ومسائلهم الفقهية. وللحنفيين السنيين في منطقة ما وراء النهر منهجان أصوليان مختلفان. فالأول تابع للتفكير الأصولي العراقي، والثاني الذي أسّسه الماتريدي وعلماء سمرقند، غير أنّه تم بناؤه في القرن السادس بعد فترة طويلة من الركود. وقد تميّز المنهج الأوّل بالفروع الفقهية المروية عن أئمة المذهب، أمّا الثاني الماتريدي والسمرقندي فيعوّل على علم الكلام. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|