Gıdamız Buğdayın, Geçmişten Geleceğe Yolculuğu

Autor: ATAR, Bekir
Rok vydání: 2017
Předmět:
Zdroj: Volume: 2, Issue: 1 1-12
Yalvaç Akademi Dergisi
ISSN: 2548-0820
Popis: Özet 1 :Özet Türkiye'nin güneydoğusunu daiçine alan, Bereketli Hilal olarak adlandırılan bölgede arpa, bezelye,mercimek, nohut, keten, acı fiğ ilebirlikte evcilleştirildiğinden bu yana buğday insanların başlıca gıda kaynağı olmuştur.Ülkemizde ve dünyanın birçok yerinde ekmek yiyecekle aynı anlamdakullanılmaktadır. İnsanın buğdayla ilişkisi avcı-toplayıcı dönemde başlamıştır.Yerleşik düzene geçişle birlikte (M.Ö. 8500) yiyecek kaynakları bulmakgerekiyordu. Buğday ve arpa en uygun bitkisel kaynak olarak öne çıkmıştır. Sonyıllarda bazı bilim insanları Batı medeniyetin temelinin Yunan Medeniyeti değil,Sümer Medeniyeti olduğunu belirtmektedir. Bereketli Hilal'de yükselen Sümer Medeniyeti'nintemel kaynakları tahıl ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliği idi. Tahıllariçerisinde ise buğday, arpa ve baklagiller günümüzde olduğu gibi en önemlitürlerdi. Daha sonra bu bölgeden dünyayayayılan buğday, günümüze kadar nerdeyse tüm kıtalarda insanların temel besiniolmuştur. Buğday dünyada en çok ekilenve gıda olarak tüketilen tahıldır. İnsanlar günlük enerji ihtiyaçlarınınyarısına yakınını buğdaydan sağlamaktadırlar. Yapılan çalışmalar önümüzdeki20-30 yılda da bu durumun devam edeceğini öngörmektedir. Artan ve yetersizbeslenen nüfusu beslemek için ciddi üretim artışı gerekmektedir. Ancak gelişmiş vedünya buğday üretiminin büyük kısmını karşılayan ülkelerde yaklaşık son 20yıldır buğdayda verim artışı olmamakta, ya da çok az olmaktadır. Bu durumda açığınbüyük kısmı buğday üretim potansiyelinin çok altında verim alan gelişmekte olanülkelerden karşılanacaktır. Üretim artışının ve sürdürülebilirliğinin önündekiengellerden en önemlileri sınırlı topak ve su kaynakları ile iklimdeğişikliğidir. Önümüzdeki yıllarda bu kaynakların kullanılması ve paylaşılmasıile ilgili çatışmalar kaçınılmaz olacaktır. Ciddi kıtlık durumlarında belki deparanın satın alamayacağı tek şey gıda olacaktır.Özet 2 :AbstractThe wheat has been the mainfood source since it was domesticated with barley, peas, lentils, chickpeas,linen, bitter vetch in the area called the Fertile Crescent, which alsoincludes the southern part of Turkey. In our country and many other country,bread is used in the same sense as food. The relation of man to wheat has begunin the hunter-gatherer period. With the permanent settlement (8500 BC) it wasnecessary to find food sources. Wheat and barley are the most suitablevegetable sources. In recent years, some scientists have pointed out that thebasis of Western civilization is not the Greek Civilization but the SumerianCivilization. The main sources of the Sumerian civilization, rising in the FertileCrescent, were cereal and small cattle breeding. In cereals, wheat, barley andlegumes were the most important species as they are today. Later, wheatspreading from this region to the other part of the world became the basic foodof people in the whole continent. Wheat is most commonlycultivated and consumed as food grain in the world. People supply nearly halfof their daily energy needs from the wheat. The studies suggest that thissituation will continue in the next 20-30 years. Serious production increasesare needed to feed the growing and malnourished population. However, incountries that have developed and meet most of world wheat production, therehas been no increase in yield in wheat for the last 20 years, and very fewhave. In this case the majority of this gap will be meet by developingcountries which yields below the potential. The most important obstacles togrowth and sustainability of wheat production are limited clusters and waterresources and climate change. Conflicts over the use and sharing of theseresources in the coming years will be inevitable. In serious famine situations,perhaps the only thing that money can't buy is food.
Databáze: OpenAIRE